The White Buffalo - Last Call to Heaven

Chyba zabiorę się do miasta,
Jestem tak zmęczony uczuciem samostności,
Wstąpię z podziemi,
Może teraz znajdę tą jedyną,

Mam anioła po lewej,
Szepcze do mnie słodkie słówka,
I diabła po prawej,
Mówi "Patrz, kto wrócił na scenę"

Więc skaczę i nurkuję,
Dwie dziesiątki i piątka, to wszystko co mam,
Siedzę i czekam na zaklęcie,
Najlepiej by było, gdybym napił się ze studni.
Dla pieniędzy

Grzech za grzech,
Serce za serce,
Nie wiem, czy zostanę długo,
Wygląda na dobre miejsce by zacząć.

Słońce rozbija się o noc,
Pijak po prawej,
Jego czerwone oczy, wpatrzone we mnie.
Mówi że na imię mu Jezus
Że diabeł został spuszczony ze smyczy,
I idzie po mnie

Zamawiam jeszcze jedną kolejkę,
Kręcę głową w niedowierzaniu,
Zaczynam sobie myśleć,
"To jest miejsce, którego nigdy nie opuścisz"

Kieruje się w stronę drzwi,
Leci przez pokój,
Jak anioł,
Cierniowa korona staje w płomieniach,
Śmiejący się, obłąkany jak diabeł.

Upada przy szafie grającej,
Dłonie, złożone do modlitwy, na kolanach,
Płacze, ostatni dzwonek do nieba
Był w tysiąc dziewięćset osiemdziesiątym trzecim.