Tom MacDonald - Not Alone

Wychodzę z ciemności i ledwo mi się udało
Mam nadzieję, że to dotrze do wszystkich, którzy nie mogą uciec
Byłem taki jak ty, byłem młody jak ty
Próbowałem znieczulić ból, którego bałem się stawić czoła
Próbowałem uciekać przed cierpieniem
Nie wiedziałem, co zrobię, jeśli życie stanie się jeszcze gorsze
Próbowałem z tabletkami i terapią, ale nic nie działało
Wiem, że to zabija, ale chcę, żebyś wiedział, że nie jesteś pierwszy
Twoi ludzie nie mogą się z tym utożsamiać, jeśli sami tego nie poczuli
Wydaje się, że wszystko, co mówią, kiedy narzekasz, nie pomaga
Codziennie pogrążasz się coraz głębiej; kiedy nie śpisz, jesteś w piekle
Myślisz, że zmieniłeś się po drodze, ale teraz jest za późno, by to ocenić
To jakbyś toczył się z grzmotem i upadł
Bo kiedy zaczęły padać pioruny, chyba ty także
Twoje demony wyważają drzwi, nigdy nie dzwonią do drzwi
Po prostu ciągle stukają w okna, aż wypadną z komórek
Wiem, że czujesz się pokonany, próbujesz to utrzymać w tajemnicy
Twoja słabość każe ci wierzyć, że potrzebujesz lekarza na leczenie
Ale branie tabletek nie jest wygodne, więc nadal szukasz powodów
Żeby je spuścić w odpływie i znaleźć wiarę, by oddychać
Leżysz i patrzysz na sufit całą noc, kiedy powinieneś spać
Ale jesteś po kolana zanurzony w kawałkach marzeń i nieudanych osiągnięć

Ciągle powtarzasz chwile, gdy byłeś pokonany i złamany
A teraz krwawisz emocjami, po prostu chcesz, żeby ktoś cię przytulił, cóż, ja też
Bo stoję na krawędzi, starając się nie skoczyć
Mówię ci o tym tylko po to, byś wiedział, że nie jesteś jedyny
Jedyną rzeczą, która zabijała ból, było palenie trawki i upijanie się
Zanim się zorientowałem, piłem po skrzynce dziennie przez osiemnaście miesięcy
Spałem z piwem przy łóżku
Ostatnie wezwanie to wszystko, co mogłem usłyszeć w mojej głowie
Wiem, że jest nas zbyt wielu, którzy piją, próbując zapomnieć
Ale czym do cholery się będziecie cieszyć, jeśli będziemy pić, aż umrzemy
A kiedy w końcu trzeźwiejecie, okazuje się, że przyjaźnie się skończyły
Bo nie macie ze sobą nic wspólnego, jeśli nie jesteście na haju
Nazywałeś ich braćmi, nazywałeś rodziną, nazywałeś swoimi błogosławieństwami
A teraz dzwonią, a ty ignorujesz telefon, a to się nazywa depresja
Próbują powiedzieć ci, że twoja niedola nie jest wymówką
A ty tylko chcesz, żeby spróbowali spędzić dzień, chodząc w twoich butach
Po prostu wiedz, że nie jesteś sam, czuję się tak samo jak ty
To nie jest ty przeciwko światu, bo ja też z nimi walczę
To tak, jakbyś tracił kontrolę, aż zjedziesz całkiem z drogi
A kiedy pojazd znowu się toczy, zostajesz wyrzucony przez dziury w nim
Potem zauważasz, że wszystkie twoje kości są połamane, a twoje ubrania są mokre
Przesiąknięte benzyną, zapalasz papierosa i wybuchasz z tym
Aż do dnia, gdy staniemy się duchami, nigdy nie będziesz sam
Bo będę stał w twoim narożniku, aż mnie najbardziej potrzebujesz
Zostałem umieszczony na tej planecie, by cię podnieść, gdy jesteś przygnębiony
I ty zrobiłeś to samo dla mnie, więc będę trzymać cię blisko, kocham was wszystkich.