Utatane Piko - Remember

Pamiętasz jeszcze ten czas, gdy w zachwycie stanęliśmy na wzniesieniu drogi
Na widok kwiatów wiśni tańczących w nocy?
Nie zapomnę tego dnia
Kiedy uśmiechnęłaś się po raz pierwszy

Wstrzymałem oddech, gdy nasze oczy się spotkały
Z jakiegoś powodu nie mogłem mówić tak, jak chciałem
Powiedziałaś: "Czuję się tak samo"
Lecz najwyraźniej to dla mnie zbyt wcześnie
Więc roześmiałem się, by ukryć zakłopotanie

Pamiętasz jeszcze
Wielkie fajerwerki namalowane na niebie płomieniem?
Nie zapomnę
Marzeń, które ze sobą dzieliliśmy

Byłaś dla mnie najważniejsza
Wierzyłem, że wszystko wciąż będzie takie samo
Zawsze, niezmiennie, nigdy nie wątpiąc nawet na chwilę

Pamiętasz jeszcze
Krajobraz barwiony w rozproszonym szkarłacie?
Nie zapomnę tego dnia
I ciepła naszych złożonych rąk

Z czasem zwiększamy niezależność
Można zobaczyć nasze odpowiedzi
Jak powoli się wynurzamy?

Nie mogę ci powiedzieć; po prostu nie mogę

Nawet teraz pamiętam jeszcze
Świętą noc, gdy spadał sproszkowany śnieg
Ale jestem pewien, że któregoś dnia zdasz sobie sprawę
Że pozostaje nam mało czasu

Począwszy od teraz, będziemy chodzić własnymi ścieżkami
Kierując się w stronę swoich marzeń, wszystko na własną rękę
Ale nigdy nie zapomnę tego dnia
I po raz ostatni płaczę na twój widok

Żegnaj...
Żegnaj...
Mam nadzieję, że możemy zabrać ze sobą uśmiech na drogę

Żegnaj...
Żegnaj...

Mam nadzieję, że nasze wspomnienia dadzą impuls do tego, byśmy pewnego dnia zawrócili