Włóczykij i dysocjacje - DH Wanda NŻ

[Kobieta]
Co tak ucichłeś? Obrażony jesteś na kogoś.

[Mężczyzna]
Weź, bo jeszcze prychnie i zarzuci włosami.

[Becsa]
Humor się Was trzyma, co? To wy się tu śmiejcie, a ja sobie wysiądę.

[Mężczyzna]
Weź się uspokój zażartować już nie można?

[Becsa]
Można, można jeszcze jak, nawet trzeba, ale ja sobie wolę żartować, wiedząc dokąd jadę. Teraz żarty się mnie trzymają, ale wydaje mi się, że widziałem je na przystanku, także dajcie mi chwilę i je złapię.

[Kobieta]
Jedziesz do spokoju.

[Becsa]
Chcecie mnie zabić?

[Mężczyzna]
Jakie zabić? Powiedz mu normalnie, bo nam naprawdę z tramwaju wyskoczy.

[Kobieta]
Jedziesz odpocząć. Wjedziemy na pętle. Tam czeka na nas samochód, załatwiliśmy Ci mały wyjazd z miasta. Będziesz miał parę dni dla siebie, pojedziesz odpocząć i na spokojnie sobie wszystko poukładasz w głowie. Zaczniesz normalnie spać, normalnie się odżywiać i w ogóle znormalniejesz, dziwolągu.

[Becsa]
Ja nawet nie mam czasu na takie...

[Mężczyzna]
Wszystko jest już załatwione, dopięte na ostatni guzik, wszystkie zobowiązania masz zawieszone. Nikt nawet nie będzie próbować Ci przeszkadzać.

[Kobieta]
Brzmi całkiem nieźle co?... Halo? Halo?! Co mu jest?!

[Mężczyzna]
Chyba odpłynął, nie wiem jak ty, ale ja bym to brał jako sukces. Powinien już mieć jasne oczekiwania.

[Kobieta]
No ba, że sukces! Tak mu to wszystko przedstawiłam, że teraz mu się pewnie marzy cały ten samochód i ten spokój.