Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Woods of Ypres
Popularne teksty
Woods of Ypres - Dragged Across a Forest Floor
Dragged Across a Forest Floor
Tekst dodał(a): Aske
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): drunkendwarf
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): avatarm
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Another era has come to an end
You’ll return to where it began
Wandering at night on Ypres Rd.
To determine why you walk in the woods alone
A piece of out history I used to honour
They disrespected and disgraced
They took the ground upon which I walked
And rubbed it in my face
To me these woods are but a forest of metaphors
And nothing more
A path through the woods of my past
Where I was dragged across a forest floor
They breathe in the stagnant air
The poison sky shelters them from the sun
No exposure, nothing grows
No one ever wonders what lies beyond
So set in their old ways
They could only hope for change
Instead they flaunt their stubborn pride
Digging their own graves
To me these woods are but a forest of metaphors
And nothing more
A path through the woods of my past
Where I was dragged across a forest floor
I see the truth hidden between the trees
These tough woods are but delicate forest
Everyone for themselves in the hallowed name of unity
Finding comfort in their misery
They were doomed beyond the reach of help
Saved only by the unconditional love
Of hate for a place they couldn’t live without
All that I hoped to change
Would not be reversed by words alone
It would require all of their efforts
The lack of which was already set in stone
At a time when I could take no more
I was dragged across a forest floor
Sticks and stones
The combined discomfort of hundreds of pains
Thorns and Needles
I pull them out of my skin
While walking home
Accept the fact that they’ve missed your point
Conceal your motives and all your thoughts
Keep your opinions to yourself
Give them exactly what they want
There’s no hope for understanding
Our differences would not be solved
For my survival and my sanity
In time I learned to have tolerance for you all
Bite your tongue until it bleeds
Choke down the blood so no one sees
Fight the tears
Let them fall within
While you’re here
Never let your weakness show
These woods are full of hope
These woods are where I walk alone
Even at times
When standing still
Strength and speed
Still lie dormant within
You will see me channel the pain
As blood leaves my core and fills my veins
These woods are but a forest of metaphors
And nothing more
The tall trees above
They are the ones that exist
The fallen leaves are those that have fallen to my feet
The trails of broken branches
These are the mistakes you make
The seeds are the ones to be that I push in the earth
With every step I take
You’ll return to where it began
Wandering at night on Ypres Rd.
To determine why you walk in the woods alone
A piece of out history I used to honour
They disrespected and disgraced
They took the ground upon which I walked
And rubbed it in my face
To me these woods are but a forest of metaphors
And nothing more
A path through the woods of my past
Where I was dragged across a forest floor
They breathe in the stagnant air
The poison sky shelters them from the sun
No exposure, nothing grows
No one ever wonders what lies beyond
So set in their old ways
They could only hope for change
Instead they flaunt their stubborn pride
Digging their own graves
To me these woods are but a forest of metaphors
And nothing more
A path through the woods of my past
Where I was dragged across a forest floor
I see the truth hidden between the trees
These tough woods are but delicate forest
Everyone for themselves in the hallowed name of unity
Finding comfort in their misery
They were doomed beyond the reach of help
Saved only by the unconditional love
Of hate for a place they couldn’t live without
All that I hoped to change
Would not be reversed by words alone
It would require all of their efforts
The lack of which was already set in stone
At a time when I could take no more
I was dragged across a forest floor
Sticks and stones
The combined discomfort of hundreds of pains
Thorns and Needles
I pull them out of my skin
While walking home
Accept the fact that they’ve missed your point
Conceal your motives and all your thoughts
Keep your opinions to yourself
Give them exactly what they want
There’s no hope for understanding
Our differences would not be solved
For my survival and my sanity
In time I learned to have tolerance for you all
Bite your tongue until it bleeds
Choke down the blood so no one sees
Fight the tears
Let them fall within
While you’re here
Never let your weakness show
These woods are full of hope
These woods are where I walk alone
Even at times
When standing still
Strength and speed
Still lie dormant within
You will see me channel the pain
As blood leaves my core and fills my veins
These woods are but a forest of metaphors
And nothing more
The tall trees above
They are the ones that exist
The fallen leaves are those that have fallen to my feet
The trails of broken branches
These are the mistakes you make
The seeds are the ones to be that I push in the earth
With every step I take
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenie"Ciągnięty po leśnej podłodze"
Kolejna era dobiegła końca
Powrócisz tam, gdzie się zaczęła
Podróżując nocą ulicą Ypres
Żeby zrozumieć dlaczego idziesz samotnie przez las
Moment historii, który kiedyś czciłem
Oni zlekceważyli i zhańbili
Zabrali ziemię, po której stąpałem
I cisnęli mi ją w twarz
Dla mnie ta puszcza jest tylko lasem metafor
I niczym więcej
Ścieżka poprzez puszczę mojej przeszłości
Gdzie byłem ciągnięty po leśnej podłodze
Wciągają w płuca zastałe powietrze
Zatrute niebo ukrywa ich przed słońcem
Nic nie jest dotykane przez światło, nic nie rośnie
Nikt nie zastanawia się co znajduje się dalej
Tak bardzo zatwardziali w starych sposobach
Że mogą jedynie mieć nadzieję na zmiany
Zamiast tego, obnoszą się ze swoją dumą uparcie
Kopiąc swe własne groby
Dla mnie ta puszcza jest tylko lasem metafor
I niczym więcej
Ścieżka poprzez puszcze mojej przeszłości
Gdzie byłem ciągnięty po leśnej podłodze
Widzę prawdę ukrytą pośród drzew
Ta puszcza jest tylko delikatnym lasem
Wszyscy sami sobie, w święte imię jedności
Znajdując wygodę we własnym nieszczęściu
Zostali przeklęci, by być poza zasięgiem pomocy
Ocaleni tylko przez bezwarunkową miłość
Nienawiści dla miejsca, bez którego nie mogli żyć
Miałem nadzieję, że wszystko to się zmieni
Jednak same słowa nie odwrócą biegu rzeczy
Wymagałoby to ich całkowitego poświęcenia
Którego brak, już i tak został wyryty w kamieniu
Kiedy nie mogłem znieść już nic więcej
Byłem ciągnięty po leśnej podłodze
Patyki i kamienie
Połączony dyskomfort setek cierpień
Ciernie i igły
Wyciągam je z mojej skóry
Wracając do domu
Zaakceptuj fakt, że nie zostałeś zrozumiany przez nikogo
Ukryj wszystkie swoje motywy i myśli
Zatrzymaj swoje opinie dla siebie
Daj im dokładnie to czego chcą
Nie ma nadziei na zrozumienie
Różnice pomiędzy nami nie zostaną rozwiązane
Żeby przetrwać i zachować zdrowy umysł
Z czasem nauczyłem się tolerancji dla was wszystkich
Ugryź się w język, aż do krwi
Przełknij, żeby nikt nie widział
Walcz ze łzami
Pozwól im zapaść się do wewnątrz
Kiedy tam jesteś
Nigdy nie pokazuj swojej słabości
Te lasy są pełne nadziei
Tymi lasami wracam do domu
Nawet w czasach
Kiedy stoję w bezruchu
Siła i szybkość
Wciąż drzemią w moim zasięgu
Zobaczysz jak ukierunkowuję ból
Kiedy krew opuszcza mój mózg i wypełnia żyły
Ta puszcza jest tylko lasem metafor
I niczym więcej
Wysokie drzewa ponad nami
Są tymi, które naprawdę istnieją
Opadnięte liście są tymi, które upadły do mych stóp
Szlaki połamanych gałęzi
Są twoimi błedami
Nasiona są tymi, które wciskam w glebę
Z każdym moim krokiem
Kolejna era dobiegła końca
Powrócisz tam, gdzie się zaczęła
Podróżując nocą ulicą Ypres
Żeby zrozumieć dlaczego idziesz samotnie przez las
Moment historii, który kiedyś czciłem
Oni zlekceważyli i zhańbili
Zabrali ziemię, po której stąpałem
I cisnęli mi ją w twarz
Dla mnie ta puszcza jest tylko lasem metafor
I niczym więcej
Ścieżka poprzez puszczę mojej przeszłości
Gdzie byłem ciągnięty po leśnej podłodze
Wciągają w płuca zastałe powietrze
Zatrute niebo ukrywa ich przed słońcem
Nic nie jest dotykane przez światło, nic nie rośnie
Nikt nie zastanawia się co znajduje się dalej
Tak bardzo zatwardziali w starych sposobach
Że mogą jedynie mieć nadzieję na zmiany
Zamiast tego, obnoszą się ze swoją dumą uparcie
Kopiąc swe własne groby
Dla mnie ta puszcza jest tylko lasem metafor
I niczym więcej
Ścieżka poprzez puszcze mojej przeszłości
Gdzie byłem ciągnięty po leśnej podłodze
Widzę prawdę ukrytą pośród drzew
Ta puszcza jest tylko delikatnym lasem
Wszyscy sami sobie, w święte imię jedności
Znajdując wygodę we własnym nieszczęściu
Zostali przeklęci, by być poza zasięgiem pomocy
Ocaleni tylko przez bezwarunkową miłość
Nienawiści dla miejsca, bez którego nie mogli żyć
Miałem nadzieję, że wszystko to się zmieni
Jednak same słowa nie odwrócą biegu rzeczy
Wymagałoby to ich całkowitego poświęcenia
Którego brak, już i tak został wyryty w kamieniu
Kiedy nie mogłem znieść już nic więcej
Byłem ciągnięty po leśnej podłodze
Patyki i kamienie
Połączony dyskomfort setek cierpień
Ciernie i igły
Wyciągam je z mojej skóry
Wracając do domu
Zaakceptuj fakt, że nie zostałeś zrozumiany przez nikogo
Ukryj wszystkie swoje motywy i myśli
Zatrzymaj swoje opinie dla siebie
Daj im dokładnie to czego chcą
Nie ma nadziei na zrozumienie
Różnice pomiędzy nami nie zostaną rozwiązane
Żeby przetrwać i zachować zdrowy umysł
Z czasem nauczyłem się tolerancji dla was wszystkich
Ugryź się w język, aż do krwi
Przełknij, żeby nikt nie widział
Walcz ze łzami
Pozwól im zapaść się do wewnątrz
Kiedy tam jesteś
Nigdy nie pokazuj swojej słabości
Te lasy są pełne nadziei
Tymi lasami wracam do domu
Nawet w czasach
Kiedy stoję w bezruchu
Siła i szybkość
Wciąż drzemią w moim zasięgu
Zobaczysz jak ukierunkowuję ból
Kiedy krew opuszcza mój mózg i wypełnia żyły
Ta puszcza jest tylko lasem metafor
I niczym więcej
Wysokie drzewa ponad nami
Są tymi, które naprawdę istnieją
Opadnięte liście są tymi, które upadły do mych stóp
Szlaki połamanych gałęzi
Są twoimi błedami
Nasiona są tymi, które wciskam w glebę
Z każdym moim krokiem
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):