Dalida (1933-1987)

Właściwie Yolanda Gigliotti, urodzona 17 stycznia 1933 roku w Kairze, zmarła 3 maja 1987 roku w Paryżu, piosenkarka włoskiego pochodzenia, która zrobiła karierę we Francji. Urodzona z włoskich rodziców była dzieckiem skrzypka operowego, od najmłodszych lat dawano jej lekcje śpiewu. W roku 1954 zdobyła tytuł Miss Egiptu i natychmiast wyjechała do Paryża, by zostać aktorką filmową. Pomimo urody artystki jej pierwsze filmy nie odniosły wielkiego sukcesu, ale zaczęła występować na estradach koncertowych i w kabaretach, śpiewając po francusku, włosku, a także w innych językach. Nagrywała piosenki, używając pseudonimu scenicznego Dalida, a jej utwór Bambino, przyniósł jej sławę. W roku 1957 wystąpiła w paryskiej Olympii, jako artystka otwierająca występ Charles'a Aznavoura, a później w tym samym roku Gilberta Bécaud. Zaczęła nagrywać w kilku językach, objeżdżając świat, a bilety na wiele z jej występów zostawały szybko wyprzedawane, jak te na występ w Carnegie Hall w Nowym Jorku pod koniec 1978. Podczas swej kariery nagrała 500 piosenek po francusku, z których 200 zostało przetłumaczonych na włoski, a 300 na inne języki. Sprzedała ponad 170 milionów nagrań na całym świecie, zdobywając 70 złotych płyt. W roku 1974 jej przeboje zostały nagrodzone Oscarem za Światowy Sukces Piosenkarski oraz platynową płytą w krajach Beneluksu. W 1981 roku została uhonorowana specjalnie dla niej utworzoną Diamentową Płytą za 25 lat sukcesów. Jej osobiste życie było trudne, pełne dramatów oraz tragedii. W roku 1961 wyszła za mąż za Luciena Morisse'a, ale małżeństwo przetrwało tylko parę miesięcy, kiedy to zostawiła go dla malarza Jeana Sobieskiego. Parę lat później jej były mąż popełnił samobójstwo. W roku 1967 nowy kochanek, włoski śpiewak Luigi Tenco, także odebrał sobie życie strzałem w głowę, a i ona sama próbowała po tym zdarzeniu popełnić samobójstwo. Żyła także z Richardem Chanfray'em, od którego odeszła w roku 1981. W lipcu 1983 r. popełnił on samobójstwo wraz z nową towarzyszką, trując się spalinami samochodowymi. W nocy z 2 na 3 maja 1987 roku popełniła samobójstwo, połykając 120 pigułek nasennych i popijając je whisky. Zostawiła notatkę: Życie stało się dla mnie nie do zniesienia... Wybaczcie mi. Pochowano ją na Cimetière de Montmartre w Paryżu. Jej statua naturalnej wielkości na pozłacanym grobie to jedna z najwspanialszych prac rzeźbiarskich na sławnym cmentarzu. W roku 1997 róg ulic Girardon i Abreuvoir w Butte Montmartre w Paryżu został przemianowany na Place Dalida. Tam, ku pamięci artystki, wzniesiono jej popiersie naturalnej wielkości. W roku 2001 francuski rząd uhonorował ją znaczkiem pocztowym ze zdjęciem, który sprzedano w liczbie 10.157.601 egzemplarzy. W 2007 roku w dniach 11 maja - 8 września, z okazji 20 rocznicy jej śmierci, w paryskim ratuszu zorganizowana została wystawa Une Vie, na której oprócz 40 sukien zaprezentowano inne osobiste przedmioty artystki, jej korespondencję, zdjęcia, nagrania, złote płyty itp. Ze względu na zainteresowanie wystawą czas jej otwarcia postanowiono przedłużyć do 29 września. Zwiedziło ją blisko 300 tysięcy zainteresowanych.