Phideaux to nazwa projektu multiinstrumentalisty Phideauxa Xaviera z Nowego Jorku oraz perkusisty Richa Hutchinsa z Los Angeles. Współpracują z wieloma innymi muzykami, tworząc muzykę z elementami współczesnego rocka, psychedelii, rocka progresywnego. Łączą je za pomocą producenckich studyjnych sztuczek i trików. Gościnnie na płytach wystąpili artyści tacy, jak Linda Ruttan Moldawsky, Molly Ruttan (jako wokalistki), Steve Daudin, Arlan Shierbaum.

Dyskografia:
1992 - Friction (płyta-demo, nie przedstawiana w oficjalnej dyskografii)

2003 - Fiendish
2004 - Ghost Story
2005 - Chupacabras
2005 - 313
2006 - The Great Leap
2007 - Doomsday Afternoon
2009 - Number Seven

Ghost Story to w większości przetworzenie materiałów powstałych wcześniej - w latach 90. Xavier i Hutchins tworzyli grupę Satyricon. Chupacabras zawiera interesującą, epicką ścieżkę pt. również „Chupacabras”, reprezentującą progresywny charakter albumu. Historia 313 jest szczególnie ciekawa - płyta powstała w zasadzie w ciągu jednego dnia (gdy chodzi o komponowanie, pisanie tekstów i nagrywanie), po czym nabierała kształtu przez kolejny rok. Interesujące, zwłaszcza instrumentalnie, The Great Leap i Doomsday Afternoon to w zamyśle Xaviera dwie pierwsze części trylogii opowiadającej o „życiu w dystopijnym, zagrożonym ekologicznym rozpadem świecie”.
W 2009 roku miała miejsce premiera nowego albumu pt. „Number Seven”. Jest on kontunuacją długich form kompozycyjnych znanych z „Doomsday Afternoon”, i stanowi przykład rocka progresywnego z domieszką jazzu i klasycznego rocka. Został bardzo ciepło przyjęty przez krytykę.