Sarit Chadad (hebr. שרית חדד), właśc. Sara Chudadatow (hebr. שרה חודדטוב; ur. 20 września 1978 w Afuli) – izraelska wokalistka, reprezentantka Izraela podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2002 roku.
Chudadatow urodziła się w tradycyjnej rodzinie Żydów górskich jako najmłodsza z dziewięciorga rodzeństwa. Jej rodzina przeniosła się z Afuli do Chadery.

Chadad zna wiele języków obcych, komunikuje się w językach: hebrajskim, francuskim, angielskim, arabskim, gruzińskim, bułgarskim, tureckim, greckim i adygejsko-kabardyjskim.

Chadad zaczęła występować na scenie w wieku ośmiu lat, grając na fortepianie w lokalnych klubach[1]. Dwa lata później wzięła udział w konkursie młodych talentów, na którym zagrała na fortepianie. Oprócz tego, uczyła się gry na organach, gitarze, akordeonie i darbuce. Jako piętnastolatka dołączyła do składu zespołu Hadera Youth Band, rok później została dostrzeżona przez Awiego Gu’etę, który został jej menedżerem[1].

W 2002 roku została wybrana wewnętrznie[2] przez krajowego nadawcę publicznego Israel Broadcasting Authority (IBA)[3] na reprezentantkę Izraela podczas 47. Konkursu Piosenki Eurowizji[4]. W marcu[5] w programie Meny Pe'er Show wokalistka miała zaprezentować swój konkursowy utwór[6] – „Nadlik be-jachad ner (Light a Candle)”, nagrany we współpracy Izraelskiej Orkiestry Filharmonicznej[7], jednak transmisję odwołano z powodu strajku pracowniczego w siedzibie stacji[8][9]. Premiera piosenki odbyła się ponad tydzień później[10][11][12]. W finale Konkursu Piosenki Eurowizji, który odbył się 24 maja w Saku Suurhall w Tallinnie, Chadad wystąpiła w towarzystwie chórzystek: Shirley Nov, Natalie Dotan i Ortal Ofek, oraz skrzypaczek: Jeleny Tamarow i Galii Ariel[13][14][15]. Jak wyznała sama wokalistka, dzięki propozycji chciała spowodować, żeby wszystkie kraje się zjednały i dzieliły ze sobą pokój[16]. Artystka zajęła ostatecznie 12. miejsce w końcowej klasyfikacji, zdobywając łącznie 37 punktów[17].

Według izraelskiej prasy, belgijski komentator konkursu, André Vermeulen, miał nawoływać do bojkotu utworu Chadad, mówiąc: [piosenka] nie jest zła, ale miejmy nadzieję, że Izrael nie wygra. To nie jest czas dla Izraelczyków na organizację Konkursu Piosenki Eurowizji[18]. Flamandzki nadawca VRT skopiował treść komentarzy i wysłał je do izraelskiej ambasady w Belgii. Ambasada oświadczyła, że wypowiedzi Vermeulena nie są tymi samymi, które zostały zacytowane w prasie, dlatego skierował notatki do Izraela[19]. Po finale konkursu jeden ze szwedzkich księży zagroził pozwaniem do sądu krajowego komentatora konkursu, Christera Björkmana, za stwierdzenie podczas transmisji, że Izrael nie zasługuje na punkty z powodu swojej sytuacji politycznej[20]. Dziennikarz miał powiedzieć także, że Izrael nie powinien brać udziału w konkursie za to, co robią Palestyńczykom[18]. Izraelskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych oświadczyło, że jeżeli okaże się, że takie komentarze rzeczywiście padły, zareagujemy natychmiast i podejmiemy odpowiednie kroki. Opinia została przedstawiona rządom obu krajów[18].

Przed udziałem w konkursie, Chadad wydała swój debiutancki album, zatytułowany Jalda szel ahawa/Child of Love (hebr. ילדה של אהבה), który promowała m.in. eurowizyjna propozycja[21][7]. Rok później wydała płytę pt. Rak ahawa tawi ahawa/Only Love Will Bring Love (hebr. רק אהבה תביא אהבה[22]. W 2005 roku ukazał się jej trzeci krążek – Miss Music (hebr. מיס מיוזיק)[23], w grudniu 2006 roku wokalistka wyjechała do Nowego Jorku, Miami i Los Angeles w ramach trasy koncertowej, zatytułowanej Sing with Sarit. Latem 2007 roku amerykańska wokalistka Madonna przyznała, że jest fanką Chadad i lubi słuchać jej twórczości podczas obiadów, które je w jednej z koszernych restauracji niedaleko swojej rezydencji[24].

W 2008 roku ukazał się debiutancki album kompilacyjny Chadad pt. Ha-osef/The Collection[25], rok później premierę miał jej kolejny krążek studyjny, zatyułowany Meroc ha-chajjim/Life as a Race (hebr. מרוץ החיים)[26]. W tym samym roku telewidzów krajowej stacji muzycznej Channel 24 uznali Chadad za artystkę dekady[27]. W 2012 roku piosenkarka została jurorską i mentorką w izraelskiej wersji formatu The Voice.