Ai Otsuka - Neko ni fuusen

„Kot z balonikiem”

mój dom jest na głównej ulicy, tuż przy księgarni
codziennie mijają mnie samochody i tuziny ludzi
nazywana kotkiem, pewnego dnia stałam się kotem
pewnego dnia, stałam się jednym z kotowatych, rodziny kociej, jak zwał, tak zwał
gdy mnie widzą, mówią do mnie miauu
nic wam nie dolega? nie dociera, bawią się ze mną przez chwilę

gdy tylko chcę, mogę wyjść w świat, gdy mam ochotę łasić się jak kocię
i żyć z całych sił, każdą chwilę, dlatego, że to mój czas
na ponurym świecie tak wiele jest małych miłości
są zawsze i wszędzie, tak blisko, że samemu można je odnaleźć

mój dom jest na głównej ulicy, z warzywniakiem po sąsiedzku
ale są tacy, co śmiecą tu, nie myśląc o niczym
raz nadepnęłam na niedopałek, poparzyłam poduszeczki łap
ty draniu! i tak nie dociera, on tylko patrzy na mnie zimnym wzrokiem

gdy tylko chcę, mogę płakać, gdy mam ochotę uspakajać się
ale najprostsze rzeczy, tak naprawdę są najtrudniejsze
na smutnym świecie tak wiele jest małych miłości
nie muszą być ogromne, bo jak czerwony balonik będą rosły
a łzy
łzy są jak ziarnka
poczekaj, aż zakwitną…