Alesti - Unravel

Doprowadzasz mnie do szaleństwa
Wytrzymam to
Jesteś jedyną rzeczą, której nie mogę zaprzeczyć
Wygląda na to, że nie mogę uciec
Och, próbowałem
Tylko przy Tobie mogę poczuć, że żyję

Jesteś toksyną, której pragnę
Jadem, który powoli się rozprzestrzenia
Dopóki nie zostanie nic
Chcę Cię wyrzucić z mojej głowy
Bo gdybym Ci pozwolił
Złamałabyś mnie i zostawiła na śmierć

Mój wzrok się zamazuje, nic nie widzę
To tak, jakbym zatracał się w nieskończoności
Zbyt długo goniłem Twój cień
Nic dziwnego, że wszystkie światła już dawno zgasły

Mój wzrok się zamazuje, nic nie widzę
To tak, jakbym zatracał się w nieskończoności
Zbyt długo goniłem Twój cień
Nic dziwnego, że wszystkie światła już dawno zgasły
Twoje spojrzenie złapało mnie w swoje zaklęcie
Nigdy nie prosiłem, żebyś pokazała mi każdy zakątek piekła
Nie mogę ciągle unikać tej bitwy
Po prostu muszę odpuścić i patrzeć, jak się rozpada

Dotyk Twojej skóry
Twoje objęcie
I niewinny wyraz Twojej twarzy
Bicie Twojego serca
Nadal je gonię
To uczucie uderza mnie falami

Jesteś toksyną, której nienawidzę
Jadem, który powoli się rozprzestrzenia
Dopóki nie zostanie nic
Chcę Cię wyrzucić z mojej głowy
Bo gdybym Ci pozwolił
Złamałabyś mnie i zostawiła na śmierć

Mój wzrok się zamazuje, nic nie widzę
To tak, jakbym zatracał się w nieskończoności
Zbyt długo goniłem Twój cień
Nic dziwnego, że wszystkie światła już dawno zgasły
Twoje spojrzenie złapało mnie w swoje zaklęcie
Nigdy nie prosiłem, żebyś pokazała mi każdy zakątek piekła
Nie mogę ciągle unikać tej bitwy
Po prostu muszę odpuścić i patrzeć, jak się rozpada

Pozostało mi tu czekać
Żebyś mnie złamała
W tej słodko-gorzkiej chwili Twoje oczy są połączone z moimi
Czy nikt nie może mnie uratować
Moje serce mnie zawodzi
Moje serce mnie zawodzi

Pozostało mi tu czekać
Słodko-gorzka chwila, w którym Twoje oczy są połączone z moimi
Moje serce mnie zawodzi
Ta słodko-gorzka chwila, która płynie z Twoich oczu

Mój wzrok się zamazuje, nic nie widzę
To tak, jakbym zatracił się w nieskończoności
Zbyt długo goniłem Twój cień
Nic dziwnego, że wszystkie światła już dawno zgasły
Twoje spojrzenie złapało mnie w swoje zaklęcie
Nigdy nie prosiłem, żebyś pokazała mi każdy zakątek piekła
Nie mogę ciągle unikać tej bitwy
Po prostu muszę odpuścić i patrzeć, jak się rozpada