Andrzej Szajewski - Błękitna konnica

Było to przed tysiącleciem
Jak pamięta lud
Jak to Piast Kołodziej z beczek
Sączył słodki miód

"Dobre trunki na frasunki" -
Mawiał nasz pradziad
Na sąsiedzkie porachunki
Lepsze to niż bat

Ta na naj, ta na naj
Ta na na, na na na na na na na

"Kto się czubi, ten się lubi" -
O tym każdy wie
Tak od miecza i maczugi
Spadł niejeden łeb

W rezultacie ktoś po latach
Na ten pomysł wpadł:
Kładź kulbakę na źrebaka
I do woja marsz!

Bo nie ma jak to wojo
Oj, nie ma, nie ma
A właściwe te woje od Chrobrego

Tak z piechoty na konnicę
Wojów zmienił czas
Opuścili więc przyłbice
I pomknęli wraz

Tam przypięli sobie skrzydła
By jak ptaki gnać
Od husarii wziął nasz naród
Ten lotniczy fach

A potem król Sobieski pod Wiedniem
To było zwycięstwo!
Ta na na, na na na na na na na

Ale konik żywy, śliczny
Nie wystarczy dziś
Trzeba koni mechanicznych
By się w niebo wzbić

Ikar, Dedal, Leonardo -
Każdy coś tam wniósł
Żeby Jasio w swoim MiG-u
Wystartować mógł

Szczęśliwych lotów, Jasiu!
Ta na naj
Ta na na, na na na na na na na

Pan Twardowski, pierwszy Polak
Co w kosmosie był
Towarzystwo wyborowe
Zyskał dzięki nim

Gdy z błękitną tą konnicą
Pił piastowski miód
Gorzał mu jak mak wśród żyta
Podgolony czub

Ta na naj, ta na naj
Ta na na, na na na na na na na

Póki modra Wisła płynie
Od gór aż po Gdańsk
Będziesz w oczach swej dziewczyny
Szukał blasku gwiazd

Wypij więc ze swą podwiką
Puchar aż do dna
Za lotników, mechaników
I kosmiczną brać

Za błękitną tę konnicę
Wiwat i sto lat!