Anson Seabra - The Dawning of Spring

Śniłem
O tobie i o mnie
Śniłem że my
Byliśmy młodzi

I w tym śnie
Płynęliśmy po morzu
Do lądu
który kochaliśmy

Co za cudowna scena
Była taka przyjemna bryza
Wszystkie wspomnienia były wolne
I ptaki , które dla nas śpiewały
Śpiewały dla nas

Szliśmy na bosaka
Na polanie nad morzem
Byliśmy tylko ty i ja
Bez żadnych wskazówek i bez pośpiechu
Nie ma potrzeby się śpieszyć

Zgubiłem się gdy słońce *malowało nas na złoto
Zgubiłem się mając nadzieję że nigdy się nie zestarzejemy
Zgubiłem się kiedy szłaś z ręką trzymającą moją dłoń
Zgubiłem się kiedy spytałaś czy chcę zatańczyć

Zgubiłem się w cichym szepcie wiatru
Zgubiłem się w marzeniu o ciszy i spokoju
Zgubiłem się w momencie , przestrzeni pomiędzy nami
Zgubiłem się, zgubiłem się w świcie wiosny

Usiedliśmy
Tylko ty i ja
Leżąc w słońcu

Uwierzyliśmy
Że możemy być
Kimkolwiek byśmy chcieli

Pobiegliśmy między drzewami
Spoglądając przez liście
Nie widzieliśmy żadnej chmury
I ptaki nadal dla nas śpiewały
Śpiewały dla nas

Słońce już zachodziło
I dźwięk który mieliśmy usłyszeć
Był bardzo uroczy i przejrzysty
I świat , on świecił dla nas
On świecił dla nas

Zgubiłem się gdy słońce malowało nas na złoto
Zgubiłem się mając nadzieję że nigdy się nie zestarzejemy
Zgubiłem się kiedy szłaś z ręką trzymającą moją dłoń
Zgubiłem się kiedy spytałaś czy chcę zatańczyć

Zgubiłem się w cichym szepcie wiatru
Zgubiłem się w marzeniu o ciszy i spokoju
Zgubiłem się w momencie , przestrzeni pomiędzy nami
Zgubiłem się, zgubiłem się w świcie wiosny

* Chodzi o czas kiedy jest tak zwana złota godzina gdzie słońce daje wrażenie świecenia na złoto