Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Popularne teksty
Arkona - Pamiat
Pamiat
Tekst dodał(a): Yarilo
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Yarilo
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Avarothus
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Oi, moi dumy,
Dumy gorem polnye.
Vnov' uvodyat
Vo lesa, vo temnye.
Oi, da vo lese tom
Pamyat' ozhivaet.
V glase drevesnyh kron
Serdtse zamiraet.
Ei, probudis'!
Pamyat', chto pozabyta.
Pravda, vernis'
Ty ot lyuda sokryta
Zdes' nad zemlyei
Merknet solntse za tuchyei
Kanuli vnov'
My vo t'me neminuchyei.
Goi, Svarozhe, otche moi
Slaven bude nami!
Da vedi ty za soboi
Lyud, stezyeyu pravi.
Slovo molvim do tebya
Vozdymaya v nebo
S dymom svyata Yar - Ognya
Da, svyashchennu trebu.
Oi, da ne vran ten'yu kryl'ev zatmil
Nayavu svyashchennu zemlyu.
To ten' vekov, pelenoi zasloniv
Svetlu yav', glasu nashemu vnemlet.
Slyshim li my eho iz proshlogo mira?
Chuem li my dushu dubov vekovyh?
Kto teper' ty, gde tvoya rodova sila?
Plachesh' o tom, chto ne pomnish' rodnyh?
Ei, hei! Sto nochyei,
Klichem staro vremya
Sred' zlatyh polyei
Vzrasti mlado semya.
Oi, veter - ty moguch,
Donesi do lyuda
Chrez more temnyh tuch
Pravdu svetlu, mudru.
Ei, probudis'!
Pamyat' - vechnaya slava
Vzvyeisya ty vvys'
Ptitsyeyu velichavo
Zdes' svetlu yav'
Vnov' okutali tuchi
Kryl'ya rasprav'
Ty vo t'me neminuchyei.
Goi, yesi! Velese ded
Slaven bude nami!
Snizoshli-de nam sovet
Da stezyeyu pravi.
Kolo pustim posolon'
Bratinu podnyavshi
Napoivshi Yar-Ogon'
Iz svyashchennoi chashi.
Dumy gorem polnye.
Vnov' uvodyat
Vo lesa, vo temnye.
Oi, da vo lese tom
Pamyat' ozhivaet.
V glase drevesnyh kron
Serdtse zamiraet.
Ei, probudis'!
Pamyat', chto pozabyta.
Pravda, vernis'
Ty ot lyuda sokryta
Zdes' nad zemlyei
Merknet solntse za tuchyei
Kanuli vnov'
My vo t'me neminuchyei.
Goi, Svarozhe, otche moi
Slaven bude nami!
Da vedi ty za soboi
Lyud, stezyeyu pravi.
Slovo molvim do tebya
Vozdymaya v nebo
S dymom svyata Yar - Ognya
Da, svyashchennu trebu.
Oi, da ne vran ten'yu kryl'ev zatmil
Nayavu svyashchennu zemlyu.
To ten' vekov, pelenoi zasloniv
Svetlu yav', glasu nashemu vnemlet.
Slyshim li my eho iz proshlogo mira?
Chuem li my dushu dubov vekovyh?
Kto teper' ty, gde tvoya rodova sila?
Plachesh' o tom, chto ne pomnish' rodnyh?
Ei, hei! Sto nochyei,
Klichem staro vremya
Sred' zlatyh polyei
Vzrasti mlado semya.
Oi, veter - ty moguch,
Donesi do lyuda
Chrez more temnyh tuch
Pravdu svetlu, mudru.
Ei, probudis'!
Pamyat' - vechnaya slava
Vzvyeisya ty vvys'
Ptitsyeyu velichavo
Zdes' svetlu yav'
Vnov' okutali tuchi
Kryl'ya rasprav'
Ty vo t'me neminuchyei.
Goi, yesi! Velese ded
Slaven bude nami!
Snizoshli-de nam sovet
Da stezyeyu pravi.
Kolo pustim posolon'
Bratinu podnyavshi
Napoivshi Yar-Ogon'
Iz svyashchennoi chashi.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieOj, moje myśli,
Myśli pełne smutku.
Znów zabierają
W lasy ciemne.
Oj, a w lesie tym
Pamięć ożywa
Głosie drzewnych koron
Serce zamiera.
Ej, przebudź się!
Pamięć, co zapomniana.
Prawdo, wróć.
Ty, przed ludem ukryta.
Tu nad ziemią
Gaśnie słońce za chmurą.
Przepadliśmy znów
We mgle nieuchronnej.
Goj, Swarogu, ojcze mój,
Bądź przez nas wysławiony
I prowadź ty za sobą
Lud, drogą Prawi.
Słowo mówimy do ciebie,
Wznosząc ku niebu
Z dymem świętego Jarego Ognia
Tą święta ofiarę.
Oj, to nie kruk cieniem skrzydeł zaćmił
Na jawie świętą ziemię.
To cień, wieków, zasłoną przykrywszy
Świętą jaw, głosu naszego posłucha.
Czy słyszymy echo minionego świata?
Czy czujemy duszę dębów wiekowych?
Kim jesteś teraz, gdzie twoja rodowa siła?
Płaczesz z powodu, że nie pamiętasz bliskich?
Ej, hej! Sto nocy
Wołamy stary czas.
Wśród złotych pól
Niech urośnie młode ziarno.
Oj , wietrze, ty potężny,
Zanieś do ludu
Przez morze ciemnych chmur
Prawdę światłą, mądrą.
Ej, przebudź się!
Pamięć – wieczna chwała.
Wznieś się wzwyż,
Majestatycznie jak ptak.
Tu jasną rzeczywistość
Znów okryły chmury.
Skrzydła rozpostrzeż,
Ty we mgle nieuchronnej.
Goj jesi, dziadku Welesie,
Bądź przez nas wysławiony!
Zesłałeś nam radę
Tak ścieżką prawi.
Koło puścimy ścieżką słońca
Bracinę podniesiwszy
Napoiwszy Jary Ogień
Ze świętej czary.
Myśli pełne smutku.
Znów zabierają
W lasy ciemne.
Oj, a w lesie tym
Pamięć ożywa
Głosie drzewnych koron
Serce zamiera.
Ej, przebudź się!
Pamięć, co zapomniana.
Prawdo, wróć.
Ty, przed ludem ukryta.
Tu nad ziemią
Gaśnie słońce za chmurą.
Przepadliśmy znów
We mgle nieuchronnej.
Goj, Swarogu, ojcze mój,
Bądź przez nas wysławiony
I prowadź ty za sobą
Lud, drogą Prawi.
Słowo mówimy do ciebie,
Wznosząc ku niebu
Z dymem świętego Jarego Ognia
Tą święta ofiarę.
Oj, to nie kruk cieniem skrzydeł zaćmił
Na jawie świętą ziemię.
To cień, wieków, zasłoną przykrywszy
Świętą jaw, głosu naszego posłucha.
Czy słyszymy echo minionego świata?
Czy czujemy duszę dębów wiekowych?
Kim jesteś teraz, gdzie twoja rodowa siła?
Płaczesz z powodu, że nie pamiętasz bliskich?
Ej, hej! Sto nocy
Wołamy stary czas.
Wśród złotych pól
Niech urośnie młode ziarno.
Oj , wietrze, ty potężny,
Zanieś do ludu
Przez morze ciemnych chmur
Prawdę światłą, mądrą.
Ej, przebudź się!
Pamięć – wieczna chwała.
Wznieś się wzwyż,
Majestatycznie jak ptak.
Tu jasną rzeczywistość
Znów okryły chmury.
Skrzydła rozpostrzeż,
Ty we mgle nieuchronnej.
Goj jesi, dziadku Welesie,
Bądź przez nas wysławiony!
Zesłałeś nam radę
Tak ścieżką prawi.
Koło puścimy ścieżką słońca
Bracinę podniesiwszy
Napoiwszy Jary Ogień
Ze świętej czary.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):