Augustana - Stars And Boulevards

Poczekaj najdroższa, biały koń idzie moją ulicą
Twoje słowa wymykają się przez moje palce
Boję się, zachód słońca przyjdzie za szybko a Ty znikniesz
W mgle tego miasta i skierujesz się na południe

Uważaj, oni idą za nami z wielkimi pistoletami
I chcą powiedzieć Ci tylko złe rzeczy, które zrobiłem
Nawet jeśli ich słowa nie są prawdą – wygrają
Jestem opuszczony i umieram w słońcu

Wydaje się jakbym zawsze był sam
Wydaje się jakbym nigdy nie miał domu
Wydaje się jakbym zawsze był sam
Wszystkie gwiazdy i bulwary nie są dla Ciebie wystarczająco blisko

Późne noce, nie są dla mnie sprawiedliwe
Bo kiedy piję, po prostu staję się tak cholernie przygnębiony
I to nie jest tak, że próbuję z Tobą skończyć
Trudno jest patrzeć na te wszystkie pory roku, które ciągle mnie mijają

Wydaje się jakbym zawsze był sam
Wydaje się jakbym nigdy nie miał domu
Wydaje się jakbym zawsze był sam
Wszystkie gwiazdy i bulwary nie są dla Ciebie wystarczająco blisko

Jeden ostatni telefon od Ciebie, nie zraniłby tak bardzo
Po prostu usłyszeć Twój głos i udawać dotyk
Żaden cal Ciebie nie powie i nie przeczyta tego wszystkiego
Ani nie odśpiewa mojego życia