Batu - To Koniec

Tekst:
Tak było teraz i tak samo było nieraz
Taki pojebany schemat człowiek zaczyna od zera
Wiesz? Wiara czyni cuda, a nadzieja? Matką głupich
Człowiek wie co robi, błędów nie da się odkupić
A tyle razy mówił, tyle razy słuchał
Tyle zmian obietnic i tak go los wyruchał
Stracił ducha, stracił serce, chciał poczuć co to szczęście
Chciał więcej i stracił, choć zajmował pierwsze miejsce
Czyny ciągną konsekwencje nie utopił ich w butelce
Jak Hannibal Lecter inną ścieżkę wybrał, zemstę
Wziął na szyje pętle, uciekł tak było mu lepiej
Zostawił wszystkich w syfie i liścik - przecież
Uczucia są ślepe, nikt nie przyszedł, jeden wieniec
A tylu bliskich. Bliscy? Poszli w zapomnienie
Ciężko jest to znieść życie nie ma happy endu
Wszystkich czeka śmierć ty utopisz się przy brzegu

To koniec, popękane serca
Na zawsze we dwoje, to one nas uśmierca
Przestań, pójdźmy w swoją stronę
To jest już skończone. To koniec

Chciał się podnieść, podniósł głowę i wstał
Zrobił parę kroków znów upadek taki sam
Tyle ran tyle blizn tyle kłamstw aż mi wstyd
Tyle złości że nikt nie miałby na to sił
Głupi czyn i posłuchał głosu nadziei
Zaufał bo chciał mieć coś, sobą się dzielić
Kolejny raz utracił co naprawdę było ważne
Czujesz strate? Życie, mało czasu na zabawę
Choć dla niego się zatrzymał - to tylko złudzenie
Bo naprawdę zapierdalał w grę nie wchodziło spóźnienie
Stracił bilet, walczył póki miał na to siłę
Wszystko z czasem minie chyba że to nas zabije
On zrozumiał, za późno i sam wymierzył karę
Żył chwilą na próżno impuls przejął nad nim władzę
Zostawił wszystko innym sam uciekł od marzeń
Ciężar ciąży na ich skórze sami wymierzyli karę


To koniec, popękane serca
Na zawsze we dwoje, to one nas uśmierca
Przestań, pójdźmy w swoją stronę
To jest już skończone. To koniec

Z czasem wszystko mija, mija dobra i zła chwila
Ona była miła wyła po tym jak się zabawiła
Szczere są intencje i żal, przeprosiny szczere
Życie to nie gra, co się stało sam nie wierzę
Nie ma tylu szans, fart nie jest twym pasterzem
Na start brak dobrych kart komuś je odbierzesz
Ona miała wszystko jednocześnie chciała więcej
Nie wystarczył jej jeden rozłożyła się w kolejce
To nie tak. Powtarzała, On jej wierzył głupi pajac
Kto kogo jest wart, jeśli nikt z nich nie znał siebie
Ile razy słuchał za plecami głupot - prawda
Nie mógł się pogodzić, wiedział to była ostatnia
Chwila złości matnia, chwycił nóż i zadźgał
Opisał wszystko, znalazła go matka
Wisiał, fatum, ta pechowa "13"
To koniec zostawili syf skończyli w męczarniach


To koniec, popękane serca
Na zawsze we dwoje, to one nas uśmierca
Przestań, pójdźmy w swoją stronę
To jest już skończone. To koniec