Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Bethlehem
Popularne teksty
20. Opeth - §3
Bethlehem - Aus dunkler Ritze fruchtig Wahn
Aus dunkler Ritze fruchtig Wahn
Tekst dodał(a): MissFortune
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Zły wujek
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): MissFortune
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Ich bin nicht nur eine Farbe
sondern letztlich Siebzehn und Drei
als elfte Möglichkeit zu sterben
Eine Zeit ist zu kurz aber niemals länger
darum laÿt mich meine Schulter begraben
und alle finger einzeln auskleiden
Dann kann ich das schwartze Loch leugnen
und tief in gefaltete Keuschheit einblicken
Beim nächsten Mal lauschen wir deinem Blut
und ergeben uns in die Sünde meiner strangulierten Sprotte
Halbirte Uhren lachen lautlos in deiner Nähe
und übelgelaunte Versuchung trübt frucht'gen Suizid
Mein Sattel rutscht morgen nicht mehr weiter
und 1955 sterben die Toten in infernalischem Vergessen meiner letzten Domäne
Dennoch erobern wir nicht, wie Erinnyen auf Seite Zwei
sondern erschleichen unsere unbeseelte Natur in dreifaltigem Clairobscur
Liebkosender Wahn bewirkt zuweilen eine besondere Gegenwart
welche sich wie zu tief gesunkenes Blut in Rasierklingen verhält
und somit unser brustloses Glühen im Bestiarium widerhallen läÿt
Als meine vergifteten Schatten im Zodiakallicht entzweibrachen
und nur ein weiterer Tod den verkämpften Gerüchen miÿfiel
erschrak eine gehörnte Klinge in der Vollendung animalischer Lust
und der Verkäsung neue Glieder schmückten sich in grobem Gewande
Bacchanten erklommen eisige Schlünde doch gebaren die zarte Verdammnis nicht
Notzucht erblindet in oviparer Todessehnsucht und das Nein gegen Gott und
Luzifer ist erdacht Ein ruchloser Zwang erfordert willkürliche Gefarhr wenn die
Totenklage einer glücklos verschiedenen Maid bläuliche Anarchie über die Pforten
der nackten Begierde träufelt Um in uralter Anreicherung des Siedepunktes mein
Leben zu vergeben wird der blasphemische Ursprung aller Grabfüÿer zum
Untergang gereichen.
sondern letztlich Siebzehn und Drei
als elfte Möglichkeit zu sterben
Eine Zeit ist zu kurz aber niemals länger
darum laÿt mich meine Schulter begraben
und alle finger einzeln auskleiden
Dann kann ich das schwartze Loch leugnen
und tief in gefaltete Keuschheit einblicken
Beim nächsten Mal lauschen wir deinem Blut
und ergeben uns in die Sünde meiner strangulierten Sprotte
Halbirte Uhren lachen lautlos in deiner Nähe
und übelgelaunte Versuchung trübt frucht'gen Suizid
Mein Sattel rutscht morgen nicht mehr weiter
und 1955 sterben die Toten in infernalischem Vergessen meiner letzten Domäne
Dennoch erobern wir nicht, wie Erinnyen auf Seite Zwei
sondern erschleichen unsere unbeseelte Natur in dreifaltigem Clairobscur
Liebkosender Wahn bewirkt zuweilen eine besondere Gegenwart
welche sich wie zu tief gesunkenes Blut in Rasierklingen verhält
und somit unser brustloses Glühen im Bestiarium widerhallen läÿt
Als meine vergifteten Schatten im Zodiakallicht entzweibrachen
und nur ein weiterer Tod den verkämpften Gerüchen miÿfiel
erschrak eine gehörnte Klinge in der Vollendung animalischer Lust
und der Verkäsung neue Glieder schmückten sich in grobem Gewande
Bacchanten erklommen eisige Schlünde doch gebaren die zarte Verdammnis nicht
Notzucht erblindet in oviparer Todessehnsucht und das Nein gegen Gott und
Luzifer ist erdacht Ein ruchloser Zwang erfordert willkürliche Gefarhr wenn die
Totenklage einer glücklos verschiedenen Maid bläuliche Anarchie über die Pforten
der nackten Begierde träufelt Um in uralter Anreicherung des Siedepunktes mein
Leben zu vergeben wird der blasphemische Ursprung aller Grabfüÿer zum
Untergang gereichen.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieNie jestem tylko kolorem,
ale ostatecznie siedemnaście i trzy
jako jedenasta możliwość śmierci.
Jeden raz to za krótko, ale nigdy dłużej,
więc pozwól mi zakopać ramię
i wyprostować wszystkie palce osobno.
Wtedy mogę zaprzeczyć czarnej dziurze
i zajrzeć głęboko w złożoną czystość
Następnym razem posłuchamy twojej krwi
i oddamy się grzechowi mojego uduszonego szprota
Na wpół dowcipne zegary śmieją się cicho przy tobie,
a pokusa o złym humorze plami owocne samobójstwo
Moje siodło jutro się nie zsunie,
a w 1955 roku umarli umrą w piekle nie zapominając o mojej ostatniej domenie
Jak Erynie na stronie drugiej, ale pełzając naszą nieożywioną naturą w potrójnym szaleństwie pieszczot, czasami powoduje to szczególną obecność,
która zachowuje się jak krew, która zatopiła się zbyt głęboko w żyletkach i sprawia,
że nasz pozbawiony piersi blask odbija się echem w bestiariuszu.
Gdy moje zatrute cienie rozbijają się w zodiakalnym świetle i tylko jeszcze jedna śmierć niezadowolona walką pachnie rogaty nóż w doskonałości zwierzęcej żądzy i serowarstwa nowe członki ozdobiły się w szorstkie szaty
Bachantki wspinały się lodowymi wąwozami, ale czułe potępienie nie zrodziło gwałtu, zaślepione jajorodną tęsknotą za śmiercią i wynaleziono „nie” Bogu i Lucyferowi Nikczemny przymus wymaga arbitralnego niebezpieczeństwa, gdy lament nad zmarłą nieszczęsnej dziewicy spływa niebieskawą anarchią przez bramy nagiego pożądania.
ale ostatecznie siedemnaście i trzy
jako jedenasta możliwość śmierci.
Jeden raz to za krótko, ale nigdy dłużej,
więc pozwól mi zakopać ramię
i wyprostować wszystkie palce osobno.
Wtedy mogę zaprzeczyć czarnej dziurze
i zajrzeć głęboko w złożoną czystość
Następnym razem posłuchamy twojej krwi
i oddamy się grzechowi mojego uduszonego szprota
Na wpół dowcipne zegary śmieją się cicho przy tobie,
a pokusa o złym humorze plami owocne samobójstwo
Moje siodło jutro się nie zsunie,
a w 1955 roku umarli umrą w piekle nie zapominając o mojej ostatniej domenie
Jak Erynie na stronie drugiej, ale pełzając naszą nieożywioną naturą w potrójnym szaleństwie pieszczot, czasami powoduje to szczególną obecność,
która zachowuje się jak krew, która zatopiła się zbyt głęboko w żyletkach i sprawia,
że nasz pozbawiony piersi blask odbija się echem w bestiariuszu.
Gdy moje zatrute cienie rozbijają się w zodiakalnym świetle i tylko jeszcze jedna śmierć niezadowolona walką pachnie rogaty nóż w doskonałości zwierzęcej żądzy i serowarstwa nowe członki ozdobiły się w szorstkie szaty
Bachantki wspinały się lodowymi wąwozami, ale czułe potępienie nie zrodziło gwałtu, zaślepione jajorodną tęsknotą za śmiercią i wynaleziono „nie” Bogu i Lucyferowi Nikczemny przymus wymaga arbitralnego niebezpieczeństwa, gdy lament nad zmarłą nieszczęsnej dziewicy spływa niebieskawą anarchią przez bramy nagiego pożądania.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):