Bez Atu - Znajoma z kolejki

Codziennie do pracy
Szósta trzydzieści kolejką elektryczną
Na peronie spotykamy się

Dzień moknie za oknem
Turkot pociągu wystukuje melodię
Zamyślona, obojętny wzrok

A ona, ona, ona na mnie patrzeć nie chce
I myśli pewnie, że bezczelnie gapię się
A ona, ona, ona na mnie patrzeć nie chce
I myśli pewnie, że bezczelnie gapię się

Zrozumieć nie umie
Jak jej co dzień wypatruję w obcym tłumie
Nie chce wierzyć, jak mi bez niej źle

Codziennie po pracy
Szesnasta dziesięć po zakupy w Supersamie
Ona także pełną siatkę ma

A potem przez miasto
Piętnaście minut zatłoczonym tramwajem
Do pociągu przepychamy się

A ona, ona, ona na mnie patrzeć nie chce
I myśli pewnie, że bezczelnie gapię się
A ona, ona, ona na mnie patrzeć nie chce
I myśli pewnie, że bezczelnie gapię się

Zrozumieć nie umie
Jak jej co dzień wypatruję w obcym tłumie
Nie chce wierzyć, jak mi bez niej źle (x3)

Bardzo źle (x3)