BiS - Pustota

Ona we mnie żyła, tańczyła i śmiała się.
Była zawsze tam, w smutku i radości.
I zawsze w niej były światła konstelacji i bajki migotania
I nagle jeden krzyk i w jednym momencie ona znikła.

Pustka.
W mojej duszy popłoch, ból rozłąki
Pustka.
Jedziemy do góry trzymając się za ręce.
Pustka.
Oczy spragnione są kolorów.
A w duszy pustka.

To nie może dziać się ze mną.
Ja już nie znam wyjścia.
Lecę w dół bez skrzydeł.
Dosłownie wypędzony przez Ciebie z raju.
To nie może dziać się ze mną,
Ja tobie nie odpuszczę.
Ja na ciebie nigdy się nie zdam,
Wynoś się z przed moich okien, pustko!

Kiedy odeszła, myślałem, że nie zniosę straty.
I nie mogłem pojąć - że oboje byliśmy temu winni.
A może tylko ja źle oceniłem, nie zrozumiałem,
tego jaskrawego światła przepełniającego mnie miłością.

Pustka
Dlaczego goreje moje życie.
Pustka.
miłością przepełnia serce.
Pustka.
Jak to wszystko teraz mogło się stać?
A w duszy pustka.

To nie może dziać się ze mną.
Ja już nie znam wyjścia.
Lecę w dół bez skrzydeł.
Dosłownie wypędzony przez Ciebie z raju.
To nie może dziać się ze mną,
Ja tobie nie odpuszczę.
Ja na ciebie nigdy się nie zdam,
Wynoś się z przed moich okien, pustko!