Bosski Roman - Bezbronność

Obrony wymaga, co podatne na atak,
Lecz żaden atak nie może wyrządzić krzywdy,
Twej pięknej duszy, która w szponach świata,
Nietknięta pozostaje przez rany i blizny

To, czego nauczył mnie Chrystus na krzyżu,
Zniszczyli ciało, lecz on został nietknięty,
Zrozum dziś prawdę i pozory wyrzuć,
Bezbronny Duch w nas — doskonały, wielki

Nie musi bronić się, bo nic mu nie zaszkodzi,
A każdy atak jest nierzeczywisty,
Nic nie poruszy go i nic mu nie zagrozi,
Bo jest esencją i żyje w prawdzie czystej

W świecie Ducha nie ma chorób, nie ma oszustw i iluzji,
Nie ma wojen i ataków, nie ma mroku, winy, złudy,
Nie ma czego bronić, bo w harmonii, pokój czyni ludzi,
Dziedzicami bożej mocy pośród głosów żywych duszy

Co doskonałe musi być bezbronne,
Bo w swej istocie zagrozić mu się nie da,
Wymaga obrony jedynie co ulotne,
Bo jest pozorne i nie ma tu znaczenia,
Drugi policzek nadstawiam bez wahania,
Twe ciosy w pierwszym nie wyrządziły krzywdy,
Nie zniszczą duszy cierpienia Twego ciała,
Prawdziwy wymiar w końcu osiągniemy wszyscy

Nie muszę bronić się, Twój atak mnie nie rusza,
Odruch obronny — przyznaniem się do lęku,
W sedno dziś trafiam jak Willhelma Tell'a kusza,
Przytaczam fakty Wam świata duchowych reguł

W ciągłym biegu nieustannie się czepiają znów o szczegół,
Domniemani specjaliści od niepoczytalnych pierdół,
Ale czym tu się przejmować w tych atakach? Nie ma sensu,
Nie ma mocy, bo ataki to ulotne ruchy plebsu

Tak jak duma urażona musi walczyć o swój status,
Tak się ego musi bronić, chronić, stawić opór światu,
Głodna hiena szuka mięsa, kiedy braki znowu ma tu,
Lecz Twej duszy nie zagraża, poczuj prawdy pokój bratku

To tylko ziemskie wakacje, to jest materialny matriks,
Od duchowego gangstera teraz, bracie, prawdy zastrzyk,
Sam zobaczysz, że ataki, to atrybut marnych graczy,
Nic nie znaczy prowokacja, krzywda tu dla naszych jaźni

Co doskonałe musi być bezbronne,
Bo w swej istocie zagrozić mu się nie da,
Wymaga obrony jedynie co ulotne,
Bo jest pozorne i nie ma tu znaczenia,
Drugi policzek nadstawiam bez wahania,
Twe ciosy w pierwszym nie wyrządziły krzywdy,
Nie zniszczą duszy cierpienia Twego ciała,
Prawdziwy wymiar w końcu osiągniemy wszyscy [x2]