Bright Eyes - Bowl Of Oranges

Deszcz zaczął bębnić
W okno koło mojego łóżka
W moim śnie była dziura
Więc się z niego wydostałem
I ku mojemu zaskoczeniu moje oczy były szeroko
I już przedtem otwarte
I tylko stolik nocny i komoda
Stały w miejscu tych koszmarów sprzed chwili

Więc ubrałem się i wyszedłem
Na szare ulice
Ale wszystko wydawało się inne
Zupełnie dla mnie nowe
Niebo, drzewa, domy, budynki
Nawet moje własne ciało
I każda osoba, którą mijałem -
Nie mogłem się doczekać, aby ją spotkać

I wstąpiłem do pewnego lekarza,
Który okazał się dość słabego zdrowia
Powiedziałem "Nie ma nic, co mógłbym zrobić dla ciebie,
czego nie potrafiłbyś samodzielnie załatwić "
Odparł "Och, ależ jest - po prostu potrzymaj mnie za rękę
sądzę, że to powinno pomóc"
Więc siedziałem z nim tak przez chwilę
I spytałem, jak się teraz czuje
Stwierdził: "Chyba zostałem uleczony,
Nie, w zasadzie - jestem tego pewien,
dziękuję ci, nieznajomy,
za twój terapeutyczny uśmiech"

I tak zostało mi objawione,
Że każdy jest samotny
Że z twoich oczu musi spaść trochę deszczu
Jeżeli masz kiedykolwiek dorosnąć
I kiedy płacz nie pomaga, nie możesz się pozbierać
Najlepiej stworzyć wiersz
Szczery wers tęsknoty
Lub prostą piosenkę nadziei

Dlatego śpiewam, kochanie, nie martw się,
Bo teraz masz moje wsparcie
I za każdym razem, kiedy będzie ci się chciało płakać
Postaram się ciebie rozśmieszyć
A jeśli mi się nie uda, jeżeli to zbyt mocno boli
To poczekamy, dopóki nie minie
I dotrzymam ci towarzystwa
Przez te dni takie długie i czarne

Będziemy razem pracować nad problemem,
o którym wiemy, że nie rozwiążemy go nigdy
Miłości nierównych okruchów
Nasze życia są ułamkami całości
Ale gdyby świat mógł się zatrzymać, zamknięty w ramce
Niczym malowidło na ścianie
To sądzę, że dostrzeglibyśmy jego piękno
I stalibyśmy, gapiąc się w zachwycie

Na naszą pozowaną martwą naturę
Jak miska pomarańczy
Jak historia opowiedziana
Przez uskoki tektoniczne i glebę.