Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Cesare Cremonini
Cesare Cremonini - Nessuno Vuole Essere Robin
Nessuno Vuole Essere Robin
Tekst dodał(a): Catee
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Catee
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Catee
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Come mai sono venuto stasera?
Bella domanda
Se ti dicessi che mi manca il tuo cane, ci crederesti?
Che in cucina ho tutto tranne che il sale, me lo daresti?
C'ho una spina in gola che mi fa male, fa male, fa male
Fammi un'altra domanda
Che non riesco a parlare
Quel che vorrei dirti stasera è
Non ha importanza
È solo che a guardarti negli occhi mi ci perdo
Quando il cielo è silenzioso mi nevica dentro
Se giurassi di dormire con te e non toccarti, toccarti, toccarti
Ma certo
Vuoi dormire col cane
Sai quanta gente ci vive coi cani
E ci parla come agli esseri umani
Intanto i giorni che passano accanto li vedi partire come treni
Che non hanno i binari, ma ali di carta
E quanti inutili scemi per strada o su Facebook
Che si credono geni, ma parlano a caso
Mentre noi ci lasciamo di notte, piangiamo
E poi dormiamo coi cani
Ti sei accorta anche tu, che siamo tutti più soli?
Tutti col numero dieci sulla schiena, e poi sbagliamo i rigori
Ti sei accorta anche tu, che in questo mondo di eroi
Nessuno vuole essere Robin
È certo che è proprio strana la vita, ci somiglia
È una sala d'aspetto affollata e di provincia
C'è un bambino di fianco all'entrata che mi guarda e mi chiede perché
Perché passiamo le notti aspettando una sveglia
Ci prendiamo una cotta per la prima disonesta
Complichiamo i rapporti come grandi cruciverba
E tu mi chiedi "perché?"
Fammi un'altra domanda
Che non riesco a parlare
Sai quanta gente sorride alla vita e se la canta
Aspettando il domani
Intanto i giorni che passano accanto li vedi partire come treni
Che non hanno i binari, eppure vanno in orario
E quanti inutili scemi per strada o su Facebook
Che si credono geni, ma parlano a caso
Mentre noi ci lasciamo di notte, piangiamo
E poi dormiamo coi cani
Mentre noi ci lasciamo di notte, piangiamo
E poi dormiamo coi cani
Mentre noi ci lasciamo di notte, piangiamo
E poi dormiamo coi cani
Ti sei accorta anche tu, che siamo tutti più soli?
Tutti col numero dieci sulla schiena, e poi sbagliamo i rigori
Ti sei accorta anche tu, che in questo mondo di eroi
Nessuno vuole essere Robin
Come mai sono venuto stasera?
Come mai sono venuto stasera?
Bella domanda
Bella domanda
Se ti dicessi che mi manca il tuo cane, ci crederesti?
Che in cucina ho tutto tranne che il sale, me lo daresti?
C'ho una spina in gola che mi fa male, fa male, fa male
Fammi un'altra domanda
Che non riesco a parlare
Quel che vorrei dirti stasera è
Non ha importanza
È solo che a guardarti negli occhi mi ci perdo
Quando il cielo è silenzioso mi nevica dentro
Se giurassi di dormire con te e non toccarti, toccarti, toccarti
Ma certo
Vuoi dormire col cane
Sai quanta gente ci vive coi cani
E ci parla come agli esseri umani
Intanto i giorni che passano accanto li vedi partire come treni
Che non hanno i binari, ma ali di carta
E quanti inutili scemi per strada o su Facebook
Che si credono geni, ma parlano a caso
Mentre noi ci lasciamo di notte, piangiamo
E poi dormiamo coi cani
Ti sei accorta anche tu, che siamo tutti più soli?
Tutti col numero dieci sulla schiena, e poi sbagliamo i rigori
Ti sei accorta anche tu, che in questo mondo di eroi
Nessuno vuole essere Robin
È certo che è proprio strana la vita, ci somiglia
È una sala d'aspetto affollata e di provincia
C'è un bambino di fianco all'entrata che mi guarda e mi chiede perché
Perché passiamo le notti aspettando una sveglia
Ci prendiamo una cotta per la prima disonesta
Complichiamo i rapporti come grandi cruciverba
E tu mi chiedi "perché?"
Fammi un'altra domanda
Che non riesco a parlare
Sai quanta gente sorride alla vita e se la canta
Aspettando il domani
Intanto i giorni che passano accanto li vedi partire come treni
Che non hanno i binari, eppure vanno in orario
E quanti inutili scemi per strada o su Facebook
Che si credono geni, ma parlano a caso
Mentre noi ci lasciamo di notte, piangiamo
E poi dormiamo coi cani
Mentre noi ci lasciamo di notte, piangiamo
E poi dormiamo coi cani
Mentre noi ci lasciamo di notte, piangiamo
E poi dormiamo coi cani
Ti sei accorta anche tu, che siamo tutti più soli?
Tutti col numero dieci sulla schiena, e poi sbagliamo i rigori
Ti sei accorta anche tu, che in questo mondo di eroi
Nessuno vuole essere Robin
Come mai sono venuto stasera?
Come mai sono venuto stasera?
Bella domanda
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieJak to się stało, że przyszedłem dziś wieczorem?
Dobre pytanie
Gdybym ci powiedział, że tęsknię za twoim psem, uwierzyłabyś mi?
Że w kuchni mam wszystko oprócz soli, czy dałabyś mi ją?
Mam w gardle ość, która mnie boli, boli, boli
Zadaj mi inne pytanie,
Bo nie jestem w stanie mówić
To, co chciałbym ci powiedzieć dziś wieczór
Nie ma znaczenia
Że od samego patrzenia w twoje oczy, zatracam się w nich
Gdy niebo jest ciche, mnie sypie śnieg w środku
Czy gdybym przysiągł spać z tobą i cię nie dotykać, dotykać, dotykać
Ale oczywiście,
Chcesz spać z psem
Czy wiesz ilu ludzi żyje z psami
I z nimi rozmawia, jakby były ludźmi
Tymczasem dni, które mijają obok, widzisz je jak odjeżdżające pociągi
Które nie mają peronów ale skrzydła z papieru
I ilu bezużytecznych głupków na drodze albo Facebooku
Którzy uważają się za geniuszy ale mówią od przypadku
Podczas gdy my rozstajemy się w nocy, płaczemy
I później śpimy z psami.
Ty też zwróciłaś uwagę, że jesteśmy wszyscy bardziej samotni?
Wszyscy z numerem dziesięć na plecach, a później psujemy rzut karny
Ty też zwróciłaś uwagę, że na tym świecie superbohaterów
Nikt nie chce być Robinem
I pewnie, że doprawdy dziwne jest życie, przypomina nas
Jest poczekalnią zatłoczoną i prowincjonalną
Jest tam dziecko przy wejściu, które mi się przygląda i pyta mnie dlaczego
Dlaczego spędzamy noce czekając na budzik
Podkochujemy się od pierwszej nieszczerości
Komplikujemy związki jak wielkie krzyżówki
A ty mnie pytasz „dlaczego”?
Zadaj mi inne pytanie
Bo nie jestem w stanie mówić
Wiesz ilu ludzi uśmiecha się do życia i śpiewa je sobie
Oczekując na jutro
Tymczasem dni, które mijają obok, widzisz je jak odjeżdżające pociągi
Które nie mają peronów a i tak jeżdżą według rozkładu
I ilu bezużytecznych głupków na drodze albo Facebooku
Który uważają się za geniuszy ale mówią od przypadku
Podczas gdy my rozstajemy się w nocy, płaczemy
I później śpimy z psami
Podczas gdy my rozstajemy się w nocy, płaczemy
I później śpimy z psami
Podczas gdy my rozstajemy się w nocy, płaczemy
I później śpimy z psami
Ty też zwróciłaś uwagę, że jesteśmy wszyscy bardziej samotni?
Wszyscy z numerem dziesięć na plecach, a później psujemy rzut karny
Ty też zwróciłaś uwagę, że na tym świecie superbohaterów
Nikt nie chce być Robinem
Jak to się stało, że przyszedłem dziś wieczorem?
Jak to się stało, że przyszedłem dziś wieczorem?
Dobre pytanie
Dobre pytanie
Gdybym ci powiedział, że tęsknię za twoim psem, uwierzyłabyś mi?
Że w kuchni mam wszystko oprócz soli, czy dałabyś mi ją?
Mam w gardle ość, która mnie boli, boli, boli
Zadaj mi inne pytanie,
Bo nie jestem w stanie mówić
To, co chciałbym ci powiedzieć dziś wieczór
Nie ma znaczenia
Że od samego patrzenia w twoje oczy, zatracam się w nich
Gdy niebo jest ciche, mnie sypie śnieg w środku
Czy gdybym przysiągł spać z tobą i cię nie dotykać, dotykać, dotykać
Ale oczywiście,
Chcesz spać z psem
Czy wiesz ilu ludzi żyje z psami
I z nimi rozmawia, jakby były ludźmi
Tymczasem dni, które mijają obok, widzisz je jak odjeżdżające pociągi
Które nie mają peronów ale skrzydła z papieru
I ilu bezużytecznych głupków na drodze albo Facebooku
Którzy uważają się za geniuszy ale mówią od przypadku
Podczas gdy my rozstajemy się w nocy, płaczemy
I później śpimy z psami.
Ty też zwróciłaś uwagę, że jesteśmy wszyscy bardziej samotni?
Wszyscy z numerem dziesięć na plecach, a później psujemy rzut karny
Ty też zwróciłaś uwagę, że na tym świecie superbohaterów
Nikt nie chce być Robinem
I pewnie, że doprawdy dziwne jest życie, przypomina nas
Jest poczekalnią zatłoczoną i prowincjonalną
Jest tam dziecko przy wejściu, które mi się przygląda i pyta mnie dlaczego
Dlaczego spędzamy noce czekając na budzik
Podkochujemy się od pierwszej nieszczerości
Komplikujemy związki jak wielkie krzyżówki
A ty mnie pytasz „dlaczego”?
Zadaj mi inne pytanie
Bo nie jestem w stanie mówić
Wiesz ilu ludzi uśmiecha się do życia i śpiewa je sobie
Oczekując na jutro
Tymczasem dni, które mijają obok, widzisz je jak odjeżdżające pociągi
Które nie mają peronów a i tak jeżdżą według rozkładu
I ilu bezużytecznych głupków na drodze albo Facebooku
Który uważają się za geniuszy ale mówią od przypadku
Podczas gdy my rozstajemy się w nocy, płaczemy
I później śpimy z psami
Podczas gdy my rozstajemy się w nocy, płaczemy
I później śpimy z psami
Podczas gdy my rozstajemy się w nocy, płaczemy
I później śpimy z psami
Ty też zwróciłaś uwagę, że jesteśmy wszyscy bardziej samotni?
Wszyscy z numerem dziesięć na plecach, a później psujemy rzut karny
Ty też zwróciłaś uwagę, że na tym świecie superbohaterów
Nikt nie chce być Robinem
Jak to się stało, że przyszedłem dziś wieczorem?
Jak to się stało, że przyszedłem dziś wieczorem?
Dobre pytanie
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Cesare Cremonini / Davide Petrella Edytuj metrykę |
|---|---|
| Rok wydania: |
2018 |
Komentarze (0):