Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Dalriada
Popularne teksty
Dalriada - Kinizsi Mulatsága
Kinizsi Mulatsága
Tekst dodał(a): Ghatta
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Dontszurgaj
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Ghatta
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Szép Erdélyországnak földje
nagy vészben vala,
jõ, közelg az rút pogánynak
szörnyû sok hada.
Dúl, rabol, és pusztít, gyilkol,
vassal, és tûzzel,
harmincszor ezernyi rab
már láncokat visel.
Báthory, hõs, jó vezér,
ki menten útra kel,
had dúlását, nép futását
karddal hogy felel.
Székely falvak népe is jõ,
végek harcosa, de
harmadannyi,
mint az ellenségnek tábora.
Lóra, lóra jó vitézek,
irtsad a pogányt, hol éred,
vérben fürösszük ma mind a kardunkat!
Girbe-gurba fejfedõje,
ne téveszd, hasíts közéje,
Kontyosból hírmondó sem maradhat!
Kontyosból hírmondó sem maradhat!
Kontyosból hírmondó sem maradhat!
"Veszett csata, veszett ország!"
hõs Báthory hangja hallik,
ám nyíllal többhelyt veretvén,
lóról szédül, földre hullik.
Felvirradni látszik már a
pogány szerencsecsillaga, de
ekkor tör fel bõsz sietve,
hadával Kinizsi maga.
Kontyosból hírmondó sem maradhat!
Kontyosból hírmondó sem maradhat!
Lóra, lóra jó vitézek,
irtsad a pogányt, hol éred,
vérben fürösszük ma mind a kardunkat!
Girbe-gurba fejfedõje,
ne téveszd, hasíts közéje,
Kontyosból hírmondó sem mar
Mint víznek árja,
(nincs csatába' párja),
úgy rohan hû Kinizsi,
rontva, tépve, vágva.
Pogány porba hullva, a
megmaradtja futva,
meg sem áll 'Sztambulig,
lába se ér útra.
Megszáll a sereg éjszakára,
Kinizsi bort vész, mulatságba,
húzzák a talpalávalót igen,
a vezér aprázza, nem pihen.
Két-két török holttal kezében
azzal járja, a hold fényében,
még kettõt foga közé szorít,
síríti fényes virradatig.
nagy vészben vala,
jõ, közelg az rút pogánynak
szörnyû sok hada.
Dúl, rabol, és pusztít, gyilkol,
vassal, és tûzzel,
harmincszor ezernyi rab
már láncokat visel.
Báthory, hõs, jó vezér,
ki menten útra kel,
had dúlását, nép futását
karddal hogy felel.
Székely falvak népe is jõ,
végek harcosa, de
harmadannyi,
mint az ellenségnek tábora.
Lóra, lóra jó vitézek,
irtsad a pogányt, hol éred,
vérben fürösszük ma mind a kardunkat!
Girbe-gurba fejfedõje,
ne téveszd, hasíts közéje,
Kontyosból hírmondó sem maradhat!
Kontyosból hírmondó sem maradhat!
Kontyosból hírmondó sem maradhat!
"Veszett csata, veszett ország!"
hõs Báthory hangja hallik,
ám nyíllal többhelyt veretvén,
lóról szédül, földre hullik.
Felvirradni látszik már a
pogány szerencsecsillaga, de
ekkor tör fel bõsz sietve,
hadával Kinizsi maga.
Kontyosból hírmondó sem maradhat!
Kontyosból hírmondó sem maradhat!
Lóra, lóra jó vitézek,
irtsad a pogányt, hol éred,
vérben fürösszük ma mind a kardunkat!
Girbe-gurba fejfedõje,
ne téveszd, hasíts közéje,
Kontyosból hírmondó sem mar
Mint víznek árja,
(nincs csatába' párja),
úgy rohan hû Kinizsi,
rontva, tépve, vágva.
Pogány porba hullva, a
megmaradtja futva,
meg sem áll 'Sztambulig,
lába se ér útra.
Megszáll a sereg éjszakára,
Kinizsi bort vész, mulatságba,
húzzák a talpalávalót igen,
a vezér aprázza, nem pihen.
Két-két török holttal kezében
azzal járja, a hold fényében,
még kettõt foga közé szorít,
síríti fényes virradatig.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczeniePiękne ziemie Siedmiogrodu
Znalazły się w dużym niebezpieczeństwie,
Zbliżają się straszne,
Okropne wojska pogan.
Szaleją, mordują, rabują i niszczą,
Ogniem i żelazem,
Trzydzieści tysięcy jeńców
Jest już zakutych w łańcuchy.
Batory, bohaterski przywódca,
Wyrusza w drogę,
Żeby na szaleństwo wojsk, ucieczkę ludu
Odpowiedzieć mieczem.
Idą też wojownicy
Z seklerskich wsi, ale
Jest ich trzy razy mniej
Niż w obozie wroga.
Na konia, na konia, dobrzy wojowie,
Niszczcie pogan tam, gdzie dotrzecie,
Dziś niech wasze miecze spłyną krwią!
Ich powykrzywiane hełmy
Rozrąbujcie nie chybiając,
Żaden posłaniec nie może się ostać!
Żaden posłaniec nie może się ostać!
Żaden posłaniec nie może się ostać!
„Przegrana bitwa – przegrany kraj!”
grzmi bohaterski Batory,
Ale trafiony strzałą
Spada z konia na ziemię.
Już zdaje się pojawiać
Szczęśliwa gwiazda pogan, ale
Wtedy szybko rozbija
Ich wojska sam Kinizsi!
Żaden posłaniec nie może się ostać!
Żaden posłaniec nie może się ostać!
Na konia, na konia, dobrzy wojowie,
Niszczcie pogan tam, gdzie dotrzecie,
Dziś niech wasze miecze spłyną krwią!
Ich powykrzywiane hełmy
Rozrąbujcie nie chybiając,
Żaden posłaniec nie może się ostać!
Jak rwąca woda
(nie ma sobie równych)
Tak pędzi wierny Kinizsi,
Niszcząc, rozrywając, tnąc.
Poganie padając na ziemię,
Pozostali biegnąc,
Nie docierają do Stambułu,
A nawet do drogi.
Wojsko zostaje na polu na noc,
Kinizsi bierze wino na zabawę,
Tak, zaczynają tańczyć,
Wódz też nie odpoczywa.
Z dwoma martwymi Turkami w dłoniach
Idzie w świetle księżyca,
Jeszcze dwóch trzyma w zębach,
Grzebie pogan w mogiłach aż do świtu.
Znalazły się w dużym niebezpieczeństwie,
Zbliżają się straszne,
Okropne wojska pogan.
Szaleją, mordują, rabują i niszczą,
Ogniem i żelazem,
Trzydzieści tysięcy jeńców
Jest już zakutych w łańcuchy.
Batory, bohaterski przywódca,
Wyrusza w drogę,
Żeby na szaleństwo wojsk, ucieczkę ludu
Odpowiedzieć mieczem.
Idą też wojownicy
Z seklerskich wsi, ale
Jest ich trzy razy mniej
Niż w obozie wroga.
Na konia, na konia, dobrzy wojowie,
Niszczcie pogan tam, gdzie dotrzecie,
Dziś niech wasze miecze spłyną krwią!
Ich powykrzywiane hełmy
Rozrąbujcie nie chybiając,
Żaden posłaniec nie może się ostać!
Żaden posłaniec nie może się ostać!
Żaden posłaniec nie może się ostać!
„Przegrana bitwa – przegrany kraj!”
grzmi bohaterski Batory,
Ale trafiony strzałą
Spada z konia na ziemię.
Już zdaje się pojawiać
Szczęśliwa gwiazda pogan, ale
Wtedy szybko rozbija
Ich wojska sam Kinizsi!
Żaden posłaniec nie może się ostać!
Żaden posłaniec nie może się ostać!
Na konia, na konia, dobrzy wojowie,
Niszczcie pogan tam, gdzie dotrzecie,
Dziś niech wasze miecze spłyną krwią!
Ich powykrzywiane hełmy
Rozrąbujcie nie chybiając,
Żaden posłaniec nie może się ostać!
Jak rwąca woda
(nie ma sobie równych)
Tak pędzi wierny Kinizsi,
Niszcząc, rozrywając, tnąc.
Poganie padając na ziemię,
Pozostali biegnąc,
Nie docierają do Stambułu,
A nawet do drogi.
Wojsko zostaje na polu na noc,
Kinizsi bierze wino na zabawę,
Tak, zaczynają tańczyć,
Wódz też nie odpoczywa.
Z dwoma martwymi Turkami w dłoniach
Idzie w świetle księżyca,
Jeszcze dwóch trzyma w zębach,
Grzebie pogan w mogiłach aż do świtu.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):