Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Darzamat
Popularne teksty
Darzamat - Absence of Light
Absence of Light
Tekst dodał(a): MustaEnkeli
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Zły wujek
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Vinter009
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Only the plants without eyes survived
I lost you among them
Alone I am stepping through a path full of missed thorns
Only I can carry the flag of people's sorrows
If only nobody crosses the border of madness and life
Since not only I am the life,
For beyond there are also pain and faith
No one can think for us
We were in the garden full of figures
Made of glass, they were melting our hands in springs
I wanted to be among the men
But I saw them rotten plants without eyes
Figures seemed to be officious in despair
I wanted to be among the mes
But I saw them rotten plants without eyes
My fear was full of passion
I stopped my tears
For there was too much rain
And the figures seemed to be officious in despair
We are only pale shadow
On the coloured surface of the starry sky
And no one but us clean up memories
In dreams they seem black
All of us want to forget about what makes us evil
Rains of life were falling from the fountains
Taste of blissful grapes spoiled by dogs
Lying at crossroads
I stoped my tears for there was too much rain
And the figures seemed to be officious in despair
Glass rains fountains springs life evil
Shadow dark light sorrow cry glass death
I lost you among them
Alone I am stepping through a path full of missed thorns
Only I can carry the flag of people's sorrows
If only nobody crosses the border of madness and life
Since not only I am the life,
For beyond there are also pain and faith
No one can think for us
We were in the garden full of figures
Made of glass, they were melting our hands in springs
I wanted to be among the men
But I saw them rotten plants without eyes
Figures seemed to be officious in despair
I wanted to be among the mes
But I saw them rotten plants without eyes
My fear was full of passion
I stopped my tears
For there was too much rain
And the figures seemed to be officious in despair
We are only pale shadow
On the coloured surface of the starry sky
And no one but us clean up memories
In dreams they seem black
All of us want to forget about what makes us evil
Rains of life were falling from the fountains
Taste of blissful grapes spoiled by dogs
Lying at crossroads
I stoped my tears for there was too much rain
And the figures seemed to be officious in despair
Glass rains fountains springs life evil
Shadow dark light sorrow cry glass death
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczeniePrzeżyły jedynie rośliny bez oczu
Zgubiłam ciebie pośród nich
Samotnie kroczę ścieżką pełną pominiętych cierni
Tylko ja mogę nieść sztandar ludzkich smutków
Oby tylko nikt nie przekroczył granicy szaleństwa i życia
Ponieważ nie tylko ja jestem życiem,
Poza tym jest też ból i wiara
Nikt nie może myśleć za nas
Byliśmy w ogrodzie pełnym postaci
Wykonane ze szkła topiły nam się w rękach strumieniami
Chciałam być wśród mężczyzn
Ale postrzegałam ich jako zgniłe rośliny bez oczu
Liczby wydawały się oficjalne w rozpaczy
Chciałam być wśród mas
Ale widziałam je jako zgniłe rośliny bez oczu
Mój strach był pełen pasji
Powstrzymałam łzy
Bo było już za dużo deszczu
A liczby zdawały się być natrętne w rozpaczy
Jesteśmy tylko bladym cieniem
Na kolorowej powierzchni rozgwieżdżonego nieba
I nikt oprócz nas nie sprząta wspomnień
W snach one wydają się czarne
Wszyscy chcemy zapomnieć o tym, co czyni nas złymi
Z fontann spłynęły deszcze życia
Smak błogich winogron rozpieszczanych przez psy
Leżących na rozdrożu
Powstrzymałam łzy, bo było za dużo deszczu
A liczby zdawały się być natrętne w rozpaczy
Szklane deszcze fontanny rodzą życie zła
Cień ciemne światło smutek płacz szklana śmierć
Zgubiłam ciebie pośród nich
Samotnie kroczę ścieżką pełną pominiętych cierni
Tylko ja mogę nieść sztandar ludzkich smutków
Oby tylko nikt nie przekroczył granicy szaleństwa i życia
Ponieważ nie tylko ja jestem życiem,
Poza tym jest też ból i wiara
Nikt nie może myśleć za nas
Byliśmy w ogrodzie pełnym postaci
Wykonane ze szkła topiły nam się w rękach strumieniami
Chciałam być wśród mężczyzn
Ale postrzegałam ich jako zgniłe rośliny bez oczu
Liczby wydawały się oficjalne w rozpaczy
Chciałam być wśród mas
Ale widziałam je jako zgniłe rośliny bez oczu
Mój strach był pełen pasji
Powstrzymałam łzy
Bo było już za dużo deszczu
A liczby zdawały się być natrętne w rozpaczy
Jesteśmy tylko bladym cieniem
Na kolorowej powierzchni rozgwieżdżonego nieba
I nikt oprócz nas nie sprząta wspomnień
W snach one wydają się czarne
Wszyscy chcemy zapomnieć o tym, co czyni nas złymi
Z fontann spłynęły deszcze życia
Smak błogich winogron rozpieszczanych przez psy
Leżących na rozdrożu
Powstrzymałam łzy, bo było za dużo deszczu
A liczby zdawały się być natrętne w rozpaczy
Szklane deszcze fontanny rodzą życie zła
Cień ciemne światło smutek płacz szklana śmierć
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Flauros, Nera Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
Daamr, Chris |
| Płyty: |
SemiDevilish (CD, 2004) |
Komentarze (0):