DNA Gal - O miłości

Uciekam przed sobą samym
na sumieniu rany i słowa nie chciane,
a wypowiedziane jednak....
bólu pętla, do celu nie docieram świadomie,
te miejsca kują w serce,
przypominają twarze, których nie zobacze więcej...
i wiem, że nie zmienie biegu zdarzeń tych co
spowodowały że nie jedno uczucie już prysło,
niczym zaklęcie
nie zampomniałem tych momentów
kiedy życie nabierało sensu
a dzisiaj to boli kiedy zdjecia uwalniają myśli
jak po latach ??więźnia??,
momentami nie chciał bym o tym pamietać
a jednak wymazać się nie da, a pamiętać warto,
pomimo, że te wrota sie pokryły juz wyblakłą farbą,
to nie znam ludzi którzy uczuciami gardzą..

ref.
nasz świat już zgasł [nasz świat]
nasz świat już zgasł [już zgasł nasz świat]
nasz świat już zgasł [achaaa]
nasz świat już zgasł

Na zdjęciach momenty a w sercu pamiętnik
choć to już się nie tli, to czasami dręczy,
we śnie powraca jakby to bylo wczoraj,
te lata jaby to było wczoraj...
te słowa i choć te echo odległe
momentami dalej za mną biegnie
niczym na wystawach szybciej bije serce
i przed tym nie uciekanę, uciekał nie będę
wprowadzam korektę, ten urywek pakuję w kopertę,
na półce leżał będzie
kiedyś może odejdzie na zawsze,
kiedyś na to inaczej popatrzę
a dzis czy jesteśmy tacy sami
takimi samymi osobami?
jaka jesteś? jaki jestem?
czy te chwile coś zmieniły w charakterach naszych?
a może to tylko pauza w życia punktach?
teraz to wygasło zupełnie jak wulkan,
nie ważne słyszysz, to obite wierszem,
ubrane w nową tapicerke teraz na bicie powiedziane
czy odebrane to juz inna historyjka