Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Duarte Mendes - Madrugada ( Eurovision 1975 )
Madrugada ( Eurovision 1975 )
Tekst dodał(a): schuetze
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): GOTaway22
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): malgosia183d
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Dos que morreram sem saber porquê
Dos que teimaram em silêncio e frio
Da força nascida no medo
E a raiva à solta manhã cedo
Fazem-se as margens do meu rio.
Das cicatrizes do meu chão antigo
E da memória do meu sangue em fogo
Da escuridão a abrir em cor
Do braço dado e a arma flor
Fazem-se as margens do meu povo
Canta-se a gente que a si mesma se descobre
E acorda vozes arraiais
Canta-se a terra que a si mesma se devolve
Que o canto assim nunca é demais
Em cada veia o sangue espera a vez
Em cada fala se persegue o dia
E assim se aprendem as marés
Assim se cresce e ganha pé
Rompe a canção que não havia
Acordem luzes nos umbrais que a tarde cega
Acordem vozes e arraiais
Cantem despertos na manhã que a noite entrega
Que o canto assim nunca é demais
Cantem marés por essas praias de sargaços
Acordem vozes, arraiais
Corram descalços rente ao cais, abram abraços
Que o canto assim nunca é demais
O canto assim nunca é demais
Dos que teimaram em silêncio e frio
Da força nascida no medo
E a raiva à solta manhã cedo
Fazem-se as margens do meu rio.
Das cicatrizes do meu chão antigo
E da memória do meu sangue em fogo
Da escuridão a abrir em cor
Do braço dado e a arma flor
Fazem-se as margens do meu povo
Canta-se a gente que a si mesma se descobre
E acorda vozes arraiais
Canta-se a terra que a si mesma se devolve
Que o canto assim nunca é demais
Em cada veia o sangue espera a vez
Em cada fala se persegue o dia
E assim se aprendem as marés
Assim se cresce e ganha pé
Rompe a canção que não havia
Acordem luzes nos umbrais que a tarde cega
Acordem vozes e arraiais
Cantem despertos na manhã que a noite entrega
Que o canto assim nunca é demais
Cantem marés por essas praias de sargaços
Acordem vozes, arraiais
Corram descalços rente ao cais, abram abraços
Que o canto assim nunca é demais
O canto assim nunca é demais
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieZ tych, którzy zginęli, nie wiedząc czemu
Z tych, którzy uparcie milczą, o zimnym sercu
Z siły zrodzonej w strachu
Z wściekłości wczesnego poranka
Ukształtowane są brzegi mej rzeki
Z blizn mojej starej ojczyzny
Z pamięci mojej krwi, buzującej jak ogień
Z ciemności zmieniającej się w barwy
Z broni w ramieniu i goździka w każdym pistolecie
Stworzeni są moi rodacy
Śpiewam o ludziach, którzy dopiero siebie odkryli
Oraz podnieśli głosy, świętując
Śpiewam pochwałę dla kraju, który się odrodził
Takich pieśni jak ta nie może być dość
W każdej żyle krew oczekuje swej kolei
W każdej rozmowie oczekujemy dnia
Tak oto uczymy się o falach
Tak oto dorastamy, stając się mężczyznami
Nowa pieśń się narodziła
Zapalcie w drzwiach światło w ten wieczór
Podnieście głosy, świętujcie
Śpiewajcie głośno o poranku, co przyniosła nam noc
Takich pieśni jak ta nie może być dość
Śpiewajcie o falach na gronorostowych plażach
Podnieście głosy, świętujcie
Biegnijcie boso, do przystani
Takich pieśni jak ta nie może być dość
Takich pieśni jak ta nie może być dość!
Z tych, którzy uparcie milczą, o zimnym sercu
Z siły zrodzonej w strachu
Z wściekłości wczesnego poranka
Ukształtowane są brzegi mej rzeki
Z blizn mojej starej ojczyzny
Z pamięci mojej krwi, buzującej jak ogień
Z ciemności zmieniającej się w barwy
Z broni w ramieniu i goździka w każdym pistolecie
Stworzeni są moi rodacy
Śpiewam o ludziach, którzy dopiero siebie odkryli
Oraz podnieśli głosy, świętując
Śpiewam pochwałę dla kraju, który się odrodził
Takich pieśni jak ta nie może być dość
W każdej żyle krew oczekuje swej kolei
W każdej rozmowie oczekujemy dnia
Tak oto uczymy się o falach
Tak oto dorastamy, stając się mężczyznami
Nowa pieśń się narodziła
Zapalcie w drzwiach światło w ten wieczór
Podnieście głosy, świętujcie
Śpiewajcie głośno o poranku, co przyniosła nam noc
Takich pieśni jak ta nie może być dość
Śpiewajcie o falach na gronorostowych plażach
Podnieście głosy, świętujcie
Biegnijcie boso, do przystani
Takich pieśni jak ta nie może być dość
Takich pieśni jak ta nie może być dość!
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
José Luís Tinoco Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
José Luís Tinoco |
| Rok wydania: |
1975 |
| Ciekawostki: |
Utwór reprezentujący Portugalię na 20. Konkursie Piosenki Eurowizji w 1975 roku. Utwór o przemianach politycznych w Portugalii (rewolucja goździków). |
| Ścieżka dźwiękowa: |
Komentarze (0):