Dudas - Historia motocyklisty 3

To trzecia wersja historii którą spisuje od lat, jeżdżąc zawsze czasem z grupą odwiedzając wciąż te same miejsca błogi stan który mnie omija już nie jeżdżę odpuściła grypa wraz z silnikiem moje serce, do tego co najsilniejsze teraz tylko piszę wiersze, wlatuje wokalami w pętle wiatr mnie niesie już nie po zakręcie a w pętle oddałem jedną pasję było przyjemnie chociaż tęskni moje serce nie podzielę, mogę spisać wersy dla Ciebie się z nimi dziele tak jak kiedyś co niedziele trasa kilkakrotnie powrót północ a teraz trasa, studio i klejenie zwrotek próżno, oglądam wieczorem nagranie, zdjęcia, chwile które definitywnie nie dają zapomnieć o tym głosie i zapachu zmieniającym stanie tak urwanych chwil tak bitach I ?zataczegarów? Tak teraz się zastanów ile też stworzyłeś wszystko jeśli jeździsz jeśli jeździsz z pasji a nie po to żeby się przemieścić. Miała być historia wersja trzy, wyszedł tekst przemyśleń nakręciłem dwie poprzednie były złe o złym nie myślę, zmieniłem trajektorie wszystkich spraw już nie myślę o śmierci jak to było w wersji dwa, tylko zapierdalam wciąż po lepsze jutro, wierzę w to że siwy los, życzę Ci żebyś nieufną byś się wspinał po drabinie szczęścia pozdrowienia braciom od dwóch kółek, niech lekka będzie ziemia taka ma nadzieja, zrozumie ten przekaz któremu nie obca gleba, wiara może też powrócę do was nie wiem życie wciąż się zmienia. Ktoś kto mnie docenia to nie ulży pięć na prostych gestach, jedynka dół w polu słychać dźwięk odcięcia będę powtarzał to stale ktoś kto nie spróbuje jak się w tym czuje czy się wczuje, a ma chęć bo życiem rządzi strach jeśli chcesz czegoś spróbować, to do póki czas by mieć radość póki nas zabierze wiatr