Dudek P56 - Dziadek

Posadził kiedyś dziadek malutką pesteczkę
oj dbał o nią dbał by mu pękła po chwili
tak by później rosła, jak na drożdżach z pudełeczkiem
szedł przez środek miasta ludzie się dziwili
co tak pięknie pachnie skąd ten piękny zapach
czemu jest swobodnie i nie chcą mnie złapać
to mi odpowiada w tych zjebanych czasach
Alzheimer nie Hammer, ona mi i pomaga
o tak lecę, jak ptak, uśmiech nic mnie nie znuży
wychodzę z cienia jak słonce po burzy
podchodzą patrzą, piękne maleństwo
dla niektórych ludzi te maleństwo to przekleństwo,
bo społeczeństwo nie rozumie tego
wiec na wycieczkę dziadek se pojechał wraz z kolega
By spróbować tego złego, co tam jest tak bardzo dobre
gdzie mówią, że natura leczy naturalny problem.

Tło pomaluje te tło na zielono
umysł otwarty i pod osłoną
to, bo daje sile, w życiu jakiej sam nie miałem to,
sensji esencja, człowieka jam wytrwałem.

Tło pomaluje te tło na zielono
umysł otwarty i pod osłoną
to, bo daje sile, w życiu jakiej sam nie miałem to,
sensji esencja, człowieka jam wytrwałem.

A tło pomaluje, gdy wszystko dojdzie do skutku
na stare lata w holenderskim pięknym mym ogródku
tu ma companija i ja swobodnie se płynę
na stare lata skrusze sobie bata i zawinę cały świat
w jedna nierozłączna chwile
odpala sobie blanta teraz dziadek kupił bilet i jest tam,
gdzie promienie unoszą ludzi do góry
po to, by sam mógłby w jedną z chwil rozgonić czarne chmury
i iść naprzód, i iść naprzód jak człowiek
jak wolny człowiek, wybrać drogę sobie i nią iść
gdzie amsterdamski liść, gdzie przycina swoje nerwy
jak u nas winogron kiść,
wiec posadził kiedyś dziadek pesteczkę prosto do ziemi,
gdy wyjechał tam na stare lata, by się zakorzenić
chilloutował przy tym się, rok za rokiem plony ścinał
Plon otoczył cały dom tam zamieszkał taki finał.

Tło pomaluje te tło na zielono
umysł otwarty i pod osłoną
to, bo daje sile, w życiu jakiej sam nie miałem to.
sensji esencja, człowieka jam wytrwałem
tło, pomaluje te tło na zielono
umysł otwarty i pod osłona
to, bo daje sile, w życiu jakiej sam nie miałem to,
sensji esencja, człowieka jam wytrwałem.