Eiza Gonzalez - Flores Amarillas

On czekał na nią z żółtym kwiatem
ona marzyła o tym z światłem swoich źrenic
i żółć słońca oświtlała tę zapowiedź
czuła to tak blisko, czuła to odkad była dziewczynką

Ona wiedziała, że on wie, iż któregoś dnia to się stanie
że przyjdzie jej szukać z żółtymi kwiatami
nie śpiesząc się, nie zatrzymuj chwili spotkania
ona powie, że to się stało
nie strać tego, to nie jest takie wprost
nie zapomnij, że życie nigdy nie zasypia

W tej opustoszałej kawiarni, mieli nadzieję, że się spotkają
ona przyjechała w żółtej limuzynie, rzecz jasna
On nagle się przybliżył, popatrzył na nią otwarcie
wszystko o czym marzył i nie mógł nic powiedzieć

Ona wiedziała, że on wie, iż któregoś dnia to się stanie
że przyjdzie jej szukać z żółtymi kwiatami
nie śpiesząc się, nie zatrzymuj chwili spotkania
ona powie, że to się stało
nie strać tego, to nie jest takie wprost
nie zapomnij, że życie nigdy nie zasypia

Ona wiedziała, on wiedział, ona wiedziała, że on wiedział
ona wiedziała, że on wie i zapomniała o swoich żóltych kwiatach