El Sueño de Morfeo - Volver a empezar

Przykro mi, czuję się pusta.
Wewnątrz nie ma nic.
To straszne, czuć się takim tchórzem.
I kłamię, to nie jest nic.
I nie chcę upaść, ani stracić rozumu,
chcę tylko czuć się lepiej.


I znowu zacząć,
i zaakceptować prawdę,
i odnaleźć się w swej samotności.
I znów zacząć,
nie patrząc w tył
I widzieć światło w mej ciemności.
Znów zacząć.

Przykro mi, próbuję powiedzieć to w ciszy,
nie mogę.
To straszne, topić ten płacz w tajemnicy,
zabija mnie...
i nie chcę upaść, ani stracić rozumu,
chcę tylko czuć się lepiej.


I znowu zacząć,
i zaakceptować prawdę,
i odnaleźć się w swej samotności.
I znów zacząć,
nie patrząc w tył
I widzieć światło w mej ciemności.
Znów zacząć.

I każdego dnia pamiętać,
że mogę kontynuować,
znów marzyć,
że wszystko to, czego pragnę,
któregoś dnia stanie się rzeczywistością.

I nie chcę upaść, ani stracić rozumu,
chcę tylko czuć się lepiej.


I znowu zacząć,
i zaakceptować prawdę,
i odnaleźć się w swej samotności.
I znów zacząć,
nie patrząc w tył
I widzieć światło w mej ciemności.
Znów zacząć.

Znów zacząć...

I nie chcę upaść, ani stracić rozumu,
chcę tylko czuć się lepiej.