Emilie Autumn - Gaslight

Obracające się koła,
Zepsute maszyny
Kruszeją pod nami,
A widzę tylko
Popękane sufity,
Stare znajome sale,
Brudne tapety,
Pokrywające ściany

Zrujnowane schody,
Łóżko w którym krwawię
Próbowaliśmy z tym walczyć
Ale nigdy nam się nie uda

I przy gasnącym płomieniu*
Który przynosi zarówno życie jak i śmierć
Jeśli dziś będzie tak samo, jak wczoraj
To może być mój ostatni oddech

Więc łapię się mocno
Każdej ręki, którą widzę.
Ale nic nie jest dobrze
Stale mnie obserwują
I nikt nie przychodzi,
By zabrać mnie do domu.

Robi mi zdjęcia
Choć nie wiem dlaczego
Jego ręce drżą
Choć widzę jak stara się
Wyglądać na opanowanego
Myśli, że tego nie widać
Jesteśmy z sobą powiązani
Lecz on o tym nie wie

I wtedy nadchodzi strażnik
By mnie zabrać
Będę torturowana
Aż do samego świtu

I przy gasnącym płomieniu*
Który przynosi zarówno życie jak i śmierć
Jeśli dziś będzie tak samo, jak wczoraj
To może być mój ostatni oddech

Stoi przy oknie
Zawsze spogląda w dół
Gdy nas biją
Jak to pieprzone miasto może
Nie wiedzieć co się dzieje
Wszystkim jego małym dziewczynkom
Zabrali Piratkę
Obcinają jej loki

A ona krzyczy
Nie zostawią jej w spokoju
A ja marzę o radościach
Jakich nigdy nie zaznałam

Ale przecież jeszcze oddycham,
Jeszcze mam rozum,
Ale kiedy przejeżdża powóz
(czy nie wiedzą) Kto jest pochowany w tych dołach
Pod moim oknem?
Słyszę stąpającego konia
A w sąsiedniej komórce
Więźniarka zaczyna płakać,

Mimo to staramy się jak możemy
By ukoić zdenerwowanie
Wiemy, że jutro
To może być jedna z nas

I przy gasnącym płomieniu*
Który przynosi zarówno życie jak i śmierć
Jeśli dziś będzie tak samo, jak wczoraj
To może być mój ostatni oddech



*Gaslight - nazwa thrillera psychologicznego z 1944 roku, od której powstało pojęcie 'gaslightingu', czyli metody prania mózgu, w którym osobie wmawia się, że jest psychicznie chora; metoda ta została przedstawiona po raz pierwszy właśnie w tym filmie, "Gasnący płomień" to jego polski tytuł