Energy Level Low - Mgła Zabija Latarnię

Spalone słońcem śmierdzące zwłoki miast kąsane przez kły pokryte robactwem
Napojony końcem zasad podły stos larw zarżnął własną moralność i wciska się w ciasne
Dziury, żreć, srać, pakować do mordy, bez litości, emocji, mówią, że to jest gra
Że teatr, że dawno zostały rzucone kości, historia was osądzi, nienawidzi czas

Rodziny chleją na umór by zabić głos i się nie budzić, zapomnieć ten start
Bo trzeźwość potrafi boleć, a nikt nie lubi kiedy ostre pazury drapią skostniały kark
Celebruj w sobie wolę ucieczki przed schematem co kreślą go tłuste łapy głupich szmat
Deszczową jesienią, słonecznym latem, niech spadnie na plugawe języki wściekły bat

Obetnij ręce i pogryź mordy

Błogosław tchawice przez własny kał

Dzieci smakują najlepiej

Wyrwij nadzieję spomiędzy nóg