Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!
Estampie - Chanterai por mon corage
Chanterai por mon corage
Tekst dodał(a): Oljum
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): translatorAI
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Partisan
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Chanterai por mon corage
Que je vueill reconforter,
Car avec mon grant damage
Ne quier morir n'afoler,
Quant de la terre sauvage
Ne voi nului retorner
Ou cil est qui m'assoage
Le cuer, quant j'en oi parler.
Dex, quant crieront Outree,
Sire, aidiés au pelerin
Por cui sui espoentee,
Car felon sunt Sarrazin.
Soferrai en tel estage
Tant quel voie rapasser.
Il est en pelerinage,
Dont Dex le lait retorner !
Et maugré tot mon lignage
Ne quier ochoison trover
D'autre face mariage ;
Folz est qui j'en oi parler !
Dex, quant crieront Outree,
Sire, aidiés au pelerin
Por cui sui espoentee,
Car felon sunt Sarrazin.
De ce sui au cuer dolente
Que cil n'est en Biauvoisis
Qui si sovent me tormente :
Or n'en ai ne gieu ne ris.
S'il est biaus, et je sui gente.
Sire, Dex, por quel feïs ?
Quant l'uns a l'autre atalente,
Por coi nos as departis ?
Dex, quant crieront Outree,
Sire, aidiés au pelerin
Por cui sui espoentee,
Car felon sunt Sarrazin.
De ce sui en bone atente
Que je son homage pris,
Et quant la douce ore vente
Que vient de cel douz païs
Ou cil est qui m'atalente,
Volontiers i tor mon vis :
Adont m'est vis que jel sente
Par desoz mon mantel gris.
Dex, quant crieront Outree,
Sire, aidiés au pelerin
Por cui sui espoentee,
Car felon sunt Sarrazin.
De ce sui mout decüe
Que ne fui au convoier ;
Sa chemise qu'ot vestue
M'envoia por embracier :
La nuit, quant s'amor m'argue,
La met delez moi couchier
Mout estroit a ma char nue
Por mes malz assoagier
Dex, quant crieront Outree,
Sire, aidiés au pelerin
Por cui sui espoentee,
Car felon sunt Sarrazin
Que je vueill reconforter,
Car avec mon grant damage
Ne quier morir n'afoler,
Quant de la terre sauvage
Ne voi nului retorner
Ou cil est qui m'assoage
Le cuer, quant j'en oi parler.
Dex, quant crieront Outree,
Sire, aidiés au pelerin
Por cui sui espoentee,
Car felon sunt Sarrazin.
Soferrai en tel estage
Tant quel voie rapasser.
Il est en pelerinage,
Dont Dex le lait retorner !
Et maugré tot mon lignage
Ne quier ochoison trover
D'autre face mariage ;
Folz est qui j'en oi parler !
Dex, quant crieront Outree,
Sire, aidiés au pelerin
Por cui sui espoentee,
Car felon sunt Sarrazin.
De ce sui au cuer dolente
Que cil n'est en Biauvoisis
Qui si sovent me tormente :
Or n'en ai ne gieu ne ris.
S'il est biaus, et je sui gente.
Sire, Dex, por quel feïs ?
Quant l'uns a l'autre atalente,
Por coi nos as departis ?
Dex, quant crieront Outree,
Sire, aidiés au pelerin
Por cui sui espoentee,
Car felon sunt Sarrazin.
De ce sui en bone atente
Que je son homage pris,
Et quant la douce ore vente
Que vient de cel douz païs
Ou cil est qui m'atalente,
Volontiers i tor mon vis :
Adont m'est vis que jel sente
Par desoz mon mantel gris.
Dex, quant crieront Outree,
Sire, aidiés au pelerin
Por cui sui espoentee,
Car felon sunt Sarrazin.
De ce sui mout decüe
Que ne fui au convoier ;
Sa chemise qu'ot vestue
M'envoia por embracier :
La nuit, quant s'amor m'argue,
La met delez moi couchier
Mout estroit a ma char nue
Por mes malz assoagier
Dex, quant crieront Outree,
Sire, aidiés au pelerin
Por cui sui espoentee,
Car felon sunt Sarrazin
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie przez AI:
Pokaż tłumaczenieZaśpiewam dla mego serca,
By je pokrzepić nieco,
Bo z dużą swą stratą
Nie chcę umrzeć ni oszaleć,
Gdy z ziemi dzikiej
Nikt nie wraca,
Tam, gdzie ten, co koi
Moje serce, gdy o nim słyszę.
Boże, kiedy zawołają „Naprzód!”,
Panie, wspomóż pielgrzyma,
Przez którego jestem przerażona,
Bo Saraceni są podli.
Zniosę ten stan,
Dopóki go nie zobaczę powracającego.
On jest na pielgrzymce,
Niech Bóg pozwoli mu wrócić!
I pomimo całej mojej rodziny
Nie chcę szukać pretekstu
Dla nowego małżeństwa;
Głupiec, kto o tym mówi!
Boże, kiedy zawołają „Naprzód!”,
Panie, wspomóż pielgrzyma,
Przez którego jestem przerażona,
Bo Saraceni są podli.
Sercem jestem zmartwiona
Że nie ma go w Biauvoisis,
Tego, który mnie tak często dręczy:
Teraz nie mam ani gry, ani śmiechu.
Jeśli on jest piękny, a ja jestem urodziwa,
Panie, Boże, dlaczego tak postąpiłeś?
Kiedy jedno drugiego pragnie,
Dlaczego nas rozdzieliłeś?
Boże, kiedy zawołają „Naprzód!”,
Panie, wspomóż pielgrzyma,
Przez którego jestem przerażona,
Bo Saraceni są podli.
Jestem pełna nadziei,
Bo przyjęłam jego hołd,
A kiedy lekki wietrzyk
Z delikatnej krainy wieje
Tam, gdzie ten, którego pragnę,
Chętnie zwracam twarz:
Wtedy wydaje mi się, że go czuję
Pod moim szarym płaszczem.
Boże, kiedy zawołają „Naprzód!”,
Panie, wspomóż pielgrzyma,
Przez którego jestem przerażona,
Bo Saraceni są podli.
Bardzo jestem zawiedziona,
Że go nie pożegnałam;
Koszulę, którą miał na sobie,
Wysłał mi do przytulenia:
Nocą, gdy jego miłość mnie pali,
Kładę ją obok siebie
Bardzo blisko mojej nagiej skóry
By złagodzić moje smutki.
Boże, kiedy zawołają „Naprzód!”,
Panie, wspomóż pielgrzyma,
Przez którego jestem przerażona,
Bo Saraceni są podli.
By je pokrzepić nieco,
Bo z dużą swą stratą
Nie chcę umrzeć ni oszaleć,
Gdy z ziemi dzikiej
Nikt nie wraca,
Tam, gdzie ten, co koi
Moje serce, gdy o nim słyszę.
Boże, kiedy zawołają „Naprzód!”,
Panie, wspomóż pielgrzyma,
Przez którego jestem przerażona,
Bo Saraceni są podli.
Zniosę ten stan,
Dopóki go nie zobaczę powracającego.
On jest na pielgrzymce,
Niech Bóg pozwoli mu wrócić!
I pomimo całej mojej rodziny
Nie chcę szukać pretekstu
Dla nowego małżeństwa;
Głupiec, kto o tym mówi!
Boże, kiedy zawołają „Naprzód!”,
Panie, wspomóż pielgrzyma,
Przez którego jestem przerażona,
Bo Saraceni są podli.
Sercem jestem zmartwiona
Że nie ma go w Biauvoisis,
Tego, który mnie tak często dręczy:
Teraz nie mam ani gry, ani śmiechu.
Jeśli on jest piękny, a ja jestem urodziwa,
Panie, Boże, dlaczego tak postąpiłeś?
Kiedy jedno drugiego pragnie,
Dlaczego nas rozdzieliłeś?
Boże, kiedy zawołają „Naprzód!”,
Panie, wspomóż pielgrzyma,
Przez którego jestem przerażona,
Bo Saraceni są podli.
Jestem pełna nadziei,
Bo przyjęłam jego hołd,
A kiedy lekki wietrzyk
Z delikatnej krainy wieje
Tam, gdzie ten, którego pragnę,
Chętnie zwracam twarz:
Wtedy wydaje mi się, że go czuję
Pod moim szarym płaszczem.
Boże, kiedy zawołają „Naprzód!”,
Panie, wspomóż pielgrzyma,
Przez którego jestem przerażona,
Bo Saraceni są podli.
Bardzo jestem zawiedziona,
Że go nie pożegnałam;
Koszulę, którą miał na sobie,
Wysłał mi do przytulenia:
Nocą, gdy jego miłość mnie pali,
Kładę ją obok siebie
Bardzo blisko mojej nagiej skóry
By złagodzić moje smutki.
Boże, kiedy zawołają „Naprzód!”,
Panie, wspomóż pielgrzyma,
Przez którego jestem przerażona,
Bo Saraceni są podli.
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):