Exit Eden - Kayleigh

Pamiętasz te wzruszone serca na ścianie placu zabaw kredą kreślone?
Pierwsze ucieczki przez skąpane światłem księżyca korytarze szkolne?
Pamiętasz rynek, gdzie kwitnącej wiśni płatki kwiatów nas obsypywały?
W naszych włosach wyglądały jak konfetti - tak wtedy pomyślałem

Poza tym, czy ja nie złamałem Ci serca?
Nigdy nie chciałem Ci go złamać
O wybaczenie Cię proszę, mimo, że Ty
Moje na kawałki rozsypałaś

Kayleigh, czy za późno już na przeprosiny?
I czy nadal w całość jeszcze to ułożyć potrafimy?
Bo mam dość tak dalej brnąć, udając, że to wszystko nie miało znaczenia
Kończąc się, tak samo z siebie, bez żadnych słów wyjaśnienia
Kayleigh, nigdy bym nie podejrzewał, że za Tobą zatęsknię
A myślałem, że na zawsze będziesz moim przyjacielem
Mówiliśmy - nasza miłość przetrwa wiecznie
Więc jak do tego mogło dojść?
Bym gorzki posmak czuł, trawiąc Twe odejście.

Pamiętasz? Boso wśród traw spadające gwiazdy łapaliśmy, snując spełnień ich marzenie
Pamiętasz? Park, gdzie namiętności ogniem zapłonęliśmy, by ugasić nasze pragnienie
Pamiętasz? Taniec, w szpilkach wśród jak sztylet ostrych mrozów padającego śniegu
Pamiętasz? Nigdy nie rozumiałaś, gdy czasem zniknąć musiałem

Poza tym, czy ja nie złamałem Ci serca?
Nigdy nie chciałem Ci go złamać
O wybaczenie Cię proszę, mimo, że Ty
Moje na kawałki rozsypałaś

Kayleigh, chciałbym tak po prostu Cię przeprosić
Ale strach na wieść o kimś nowym język mi plącze, pozbawiając mowy
Drżącymi dłońmi chwytam słuchawkę, grzęznąc na wieki przy telefonie
Kayleigh, wciąż próbuję napisać te miłosną melodie
I ważniejszym jest to dla mnie, odkąd przy mnie nie ma Cię
Która może udowodni nam słuszność, odciążając strony obie
Albo wyda werdykt, o mnie, tym, co postąpił źle


Tłumaczenie dodał(a): zenobiusz