Foch Tsuki - Głazy i rzeki

Złamane słowo jest wspaniałe
Ale zależy dla kogo
Wciąż rozmyślam nad nowym planem
Jednak znowu nie wiem nic
Nie mam dokąd iść
Wiem i nie boję się zmian
Nawet chcę się zmienić
Nie wiem, co mnie może spotkać
I to jest takie piękne
Powracać tam, gdzie mój dom

Nie, nie obwiniaj mnie
To jest niezwykłe
Że mimo kolejnych błędów idę

Spójrz, jak niszczę kolejne głazy
Żeby cię ocalić
Spójrz, jak kruszę wszystkie ściany
Nie musisz się martwić
Coś ciągnie do przodu

Nie, nie obwiniaj mnie
To takie dziwne
Naturalnie schowałbym się gdzieś

Przerwę tamę, popłynę, rwąc brzegi
Światła na drodze tłumi kurz
Przerwę tamę, popłynę, rwąc brzegi
Nie wierzę oczom, a tak łatwo im uwierzyć
Wszystko to, co widzę, jest czyimś więźniem
Światła na drodze tłumi kurz
Nie wierzę umysłowi, on zawsze kłamie
Zapalę światła, przebiją kurz

Nie wierzę oczom, a tak łatwo im uwierzyć
Nie obwiniaj mnie, to jest normalne
Mogę zostawić wszystko, mimo kolejnych błędów

Nie, nie obwiniaj mnie
To jest zbyt trudne
Przyznać się do tego, co jest złe