Gackt - White Eyes

Przerażone niebo obejmuje obłąkany księżyc
Obiema rękami
Nie pozwalając nadejść jutrzence,
Dopóki ten głos Cię nie dosięgnie.

Wszystkie Twoje słowa
Wszystkie Twoje gesty
Są wciąż dla mnie zbyt ulotne.

Nigdy nie dotknęłaś moich wyciągniętych dłoni
Pocałowałem Twoje chłodne usta.
I nie ważne, ile razy wykrzyczę Twoje imię
Nic nie sprawi, by smutek zniknął.

Moje ciało całe dygocze na myśl,
Że w całym tym grzechu, nawet to spotkanie
Było błędem.

Wszystkie moje uczucia
Całe moje serce
Nie mogą o Tobie zapomnieć.

Pamiętam, że lubiłaś świt.
Wciąż wyglądasz tak samo,
Jak wtedy, kiedy swoje ostatnie łzy
Wstrzymałaś aż do porannych zórz.

Smutek wciąż rośnie w siłę,
Nikt go nie zatrzyma.
Przenika mnie, wciąż głębiej i głębiej.
Nie ważne jak bardzo to boli
Nikt nas nie może rozdzielić.
Nawet, kiedy moje ciało zniknie, nic się nie zmieni.

Tylko ja mogę się wznieść, wysoko ku niebu.
Wstrzymywany przez srebrzystą Ziemię.
Zawsze, kiedy spoglądam w górę, Ty się uśmiechasz.
Wiem, że pewnego dnia, znów się spotkamy.