Gawęda - Nauczmy się na pamięć tego kraju

Jeżeli tutaj domu próg,
jeżeli serce stąd pochodzi,
na miedzach śpi czerwony głóg,
a chleb powszedni tu się rodzi.

Jeżeli źródła biją stąd,
by dać początek modrej Wiśle,
i jeśli tu – najbliższy ląd,
o którym zawsze będziesz myśleć...

Nauczmy się na pamięć tego kraju,
litera po literze, dzień po dniu –
co oczy po horyzont ogarniają,
co zdarzyć się nam może tylko tu.

W złocistym lipcu czy zielonym maju,
od wschodu słońca, aż po nocy cień –
nauczmy się na pamięć tego kraju,
jednego w całym świecie jak własny dzień...

Jeżeli tutaj wszystko z nas:
współczesność dnia, historii pamięć,
gdy zegar liczy wspólny czas,
z którego po nas coś zostanie.

Gdy tu początek nasz i kres
i naszych prac końcowy dyplom,
radości garść i kropla łez,
kwiaty, co kwitły lub zakwitną...

Nauczmy się na pamięć tego kraju,
litera po literze, dzień po dniu –
co oczy po horyzont ogarniają,
co zdarzyć się nam może tylko tu.

W złocistym lipcu czy zielonym maju,
od wschodu słońca, aż po nocy cień –
nauczmy się na pamięć tego kraju,
jednego w całym świecie jak własny dzień...