Genesis - Ripples

Dziewczyny w szkolnych mundurkach, duże i małe,
I te mądre, i te inne mądre inaczej.
Czarują swymi błękitnymi oczami.
Przez godzinę człowiek może się zmienić.
Przez godzinę jej twarz wygląda dziwnie,
Dziwnie, wygląda dziwnie.

Maszerując do Ziemi Obiecanej,
do krainy mlekiem i miodem płynącej,
Nagle padasz na kolana,
I gdy tak klęczysz, pojawia się kałuża.
Twarz w wodzie spogląda w górę,
Jej właścicielka kręci głową jakby chciała powiedzieć,
Że to ostatnie chwile, gdy wyglądasz tak jak dziś.

Żegluj w dal, dal,
Zmarszczki na wodzie nigdy nie wracają,
Odpłynęły na drugą stronę.
Żegluj w dal, dal,

Twarz, za którą na wojnę ruszyło tysiąc okrętów,
Tonie szybko, cóż - zdarza się,
Woda wdziera się pod pokład.
A przecież jeszcze niedawno
Była najśliczniejsza wśród tych, które znałem.

Anioły nie wiedzą, kiedy nadchodzi czas,
Żeby zamknąć księgę i wycofać się z wdziękiem.
Pieśń znalazła swą opowieść,
Mój Boże, jaka ta druga dziewczyna jest zazdrosna.
Twarz w wodzie spogląda w górę,
Jej właścicielka kręci głową jakby chciała powiedzieć,
Że wszystkie dziewczęta w szkolnych mundurkach już odeszły.

Żegluj w dal, dal,
Zmarszczki na wodzie nigdy nie wracają,
Odpłynęły na drugą stronę.
Spójrz na wodę,
Zmarszczki nigdy nie wracają,
Możesz zanurkować na dno i wróć na powierzchnię
By sprawdzić co się z nimi stało,
Och, odpłynęły na drugą stronę.

Żegluj w dal, dal,
Zmarszczki na wodzie nigdy nie wracają.
Odpłynęły na drugą stronę.
Spójrz na wodę,
Zmarszczki nigdy nie wracają, nie wracają,
Możesz zanurkować na dno i wróć na powierzchnię
By sprawdzić co się z nimi stało,
Och, odpłynęły na drugą stronę.
Zmarszczki nigdy nie wracają,
Żegluj w dal, dal...