Goliniak - Urodzić się i zginąć

Naucz się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą
czasami jedno słowo może znaczyć więcej,
niż tysiące pustych słów.

Miał 30 lat, gdy dowiedział się o śmierci.
Miał 30 lat, gdy wykryto raka,
wierz mi musiał w coś wierzyć,
a miał życie doskonałe
posiadał pasję, na motocyklu wytrwale.
Też był jak Abel, nie zdradził nigdy nikogo.
Miał dwójkę dzieci, w tym żonę słodką jak owoc.
Nie było kogoś kto, by o nim źle powiedział.
Nie tracił wiary, gdy czasem na drodze leżał.
Piękne lusterka, aluminiowa stal lekka
piękna i bestia, na yamaszkę mówił perła.
Nie było piekła, które mogł go otaczać,
trzymał rodzinę, a pomagała mu praca.
Nie leczył kaca, wolał zalewać benzynę.
Świat nie miał serca, bo powiedział mu że zginie.
Zostawił rodzinę i odszedł bez pożegnania,
choć wiele starań nie zatrzymało mu raka.


Choć byś się starał, nie przywrócisz bicia serca.
Choć byś się łamał, nie masz siły żeby wskrzeszać/
Choć wielka wiara, rodzi płomień w zimnych rękach.
Ból naszych zmagań nie ratuje od odejścia. / x2

Jako mały dzieciak na życie posiadał plany
i chciał kupić motocykl, ten o którym zawsze marzył.
Przyjaciel i dwa kaski, życie od szczerych pasji.
Tak, gdy miał kilka lat zaczynał od zabawki.
Jest dużo orientacji, takiej poza horyzont,
nie mógł tego posiadać, a oczy dużo widzą,
a ludzie krzyczą głosem który spadł z kamienia,
choć zanim się docenią, ich doceni matka ziemia.
Poczują niesmak i wyrosną kwiaty z oczu.
Upadną jak te liście z zapomnianego grobu,
on miał swój sposób, na życie i swe problemy,
cenił co kochał, wzamian umiano go cenić,
może ktoś tam doceni jaki był tutaj dla nas.
A nasze piękne oczy, mogę po takich płakać
nie umiemy zawracać i cofać co już było
tak jest tam zapisane 'Urodzić sie i zginąć'.


Choć byś się starał, nie przywrócisz bicia serca.
Choć byś się łamał, nie masz siły żeby wskrzeszać/
Choć wielka wiara, rodzi płomień w zimnych rękach.
Ból naszych zmagań nie ratuje od odejścia. / x2