Grace Potter and the Nocturnals - Apologies

PRZEPROSINY

Wczoraj powiedział mi, że moje oczy
szybko gasły...
spytałam - 'Cóż, czego oczekujesz?
Przecież mówisz, że nie chcesz żebym została...
i jesli to wszystko miałoby wyjść nam na dobre,
to napewno nie czułabym się w ten sposób...'
On powiedział:

Oh, powiedział, że to szaleństwo,
jak miłość zostaje ze mną.
Wiesz, że to mnie rani...
bo nie potrafię walczyć na tej wojnie...
To niesamowite, widzieć, jak czytam tą scenę -
miłości, strachu i przeprosin...

Moja miłość jest jak koc,
który czasem grzeje odrobinę za bardzo.
Chce pod nim kogos ukryć,
kogoś, kto będzie mnie trzymał w jego ramionach...
Bo on zawsze, gdy jest za gorąco
odchodzi na powietrze i zamarza...
on zamarza

Oh, powiedział, że to szaleństwo,
jak miłość zostaje ze mną.
Wiesz, że to mnie rani...
bo nie potrafię walczyć na tej wojnie...
To niesamowite, widzieć, jak czytam tą scenę -
miłości, strachu i przeprosin...

Wczoraj spojrzał na mnie
ze łzami w oczach i powiedział:
'Zawsze będę cie nazywac moja przyjaciółką,
mam nadzieję, że nie musze kłamać,
bo najwyraźniej ty kochasz kogoś innego.'
Ja powiedziałam: 'Masz cholerną rację'

I on powiedział,
powiedział, że to szleństwo,
sposób, w jaki miłość ze mną zostaje.
Wiesz, że to mnie boli!
Bo nie mogę walczyć na tej wojnie!
To niesamowite, rozumieć tą scenę
miłości, strachu i przeprosin...

Powiedział, że to szleństwo,
sposób, w jaki miłość ze mną zostaje.
Wiesz, że rani mnie to,
że nie wpadłam na to wczesniej...
a teraz jest już za późno na monolog...
i za późno na godność...
to czas, żeby powiedzieć 'przepraszam'...