Gumi - Kakehiki game

Kiedy spotkałam cię po raz pierwszy, nie zauważyłam tego.
Teraz wspominając, czuję, że to było przeznaczenie.
Jednak ta historia ma kontynuację,
późniejsze spotkanie wciąż zostało nieopowiedziane.

Czy pamiętasz? Czy zapomniałeś?
Czułam, że ktoś się na mnie patrzy i się odwróciłam.
Wtedy szybko odwróciłeś wzrok.
To byłeś ty. Zauważyłeś już to?

To chyba od tamtego dnia,
oszukiwaliśmy się i nie mogliśmy przekazać naszych prawdziwych uczuć. Wiedziałam to, ale
zamiast ci powiedzieć, chciałam to usłyszeć od ciebie.

Tak naprawdę to zauważyłeś, czyż nie?
I nadal zachowujesz się jakbyś nic nie wiedział?
Ty naprawdę nie grzeszysz rozumem.
Wygranie tego nie będzie proste.
Wiem to, ale
czemu stosujesz taką
strategię?

Tak naprawdę to zauważyłeś, czyż nie?
Chociaż ja też zachowuję się jakbym nie wiedziała.
Nie chcę, by wszyscy się na mnie patrzyli,
chcę, by ta jedna osoba się patrzyła.
Próbuję, ale nie mogę być szczera.
Co to za dziwna
strategia?

Czegoś brakuje w tych wspomnieniach.
Piętrzą się i obracają przeciwko mnie.
Nie ma żadnego postępu między nami i martwi mnie to.
Patrzenie na ciebie sprawia mi ból. Długo tak nie pociągnę.

Może gdybym ci wtedy powiedziała...
Tak, gdyby się stało... może byłoby teraz inaczej...
Nie! Koniec z tym ,,gdyby"!
Wolałabym byś ty to powiedział, a nie ja.

Ale...

Tak naprawdę to zauważyłeś, czyż nie?
Tak naprawdę to zauważyłeś, co nie?

Naprawdę chcę ci powiedzieć ,,Kocham cię", ale
nie chcę takiego zakończenia jak wtedy.
,,Kiedyś" - Pomyślałam.
,,Nie miałam dobrej okazji"
To tylko wymówki.

,,To naprawdę jest strategia?''

Powiedzenie ,,Kocham cię" jest straszne, ale
pora uwolnić uczucia, które trzymałam w sobie tak długo.
Jeśli powiem, że cię kocham
czy powiesz mi to samo?
Czy nie tak powinno się to odbyć?

,,Nie wiem"

Nie bądź uparty.
Zakończmy tę bezsensowną grę. Całkowity reset.
Odpowiedź jest całkiem prosta:
wystarczy nie popełniać tych samych błędów.

Zacznijmy od nowa.