Halina Frąckowiak - Sto horyzontów

To nie tak być miało
To nie tak
To nie ląd wysoki
To nie ląd
Tylko myśl omija przeszkód sto
Nie zna skał ni raf
Mówią mi, nie patrz zbyt daleko
Sto horyzontów kryje mrok
Jeśli popłynąć chcesz tą rzeką
Patrz tam, gdzie jej wir, poznaj dno

Mówią mi, nie patrz zbyt daleko
Sto horyzontów kryje mrok
Ta rzeka nie jest wierną rzeką
Patrz tam, gdzie jej wir, poznaj dno
Horyzont pierwszy, ten w którym słychać ciszę
Horyzont drugi ... ... i lęk
Horyzont trzeci, horyzont setny
W kropelce wody kryją prawdy sens...
Nie tak być miało, to nie tak
To nie ląd wysoki, to nie ląd
Tylko myśl omija przeszkód sto
Nie zna skał ni raf
Mówią mi, nie patrz zbyt daleko
Jeśli popłynąć chcesz tą rzeką
Patrz tam, gdzie jej wir, poznaj dno
Przestrogi mądre niezawodne
Na wszystkie rejsy, każdy rok (?)
A jednak myśli niepokorne
Mkną tam, gdzie nie sięga wzrok