Halsey - Forever... (is a long time)

[Intro]
Spędziłam wieczność na podlewaniu rośliny z plastiku
I przeklęłam ziemię za to, że zieleniała
Spędziłam wieczność na myleniu szczerości z sarkazmem*
I przeklęłam swój język za wredność

[Zwrotka]
I nieważkość, duszność powróciły
Nieruchomość i absolutność
Rozciąłeś mnie, wyssałeś truciznę ze starzejącej się rany
Teraz 50 tysięcy kadetów wojennych
Mogłoby wyczołgać tę małą brunetkę
Ku mojemu zaskoczeniu, bez sześciu stóp wysokości
Sięgnęłabym i schwytała księżyc gdybym ja
Powinnam poprosić czy tylko zasugerować?
Że chciałam tylko trochę światła
Żebym mogła zajrzeć w głąb jego oczu
I uchwycić ich kolor w dobrym tonie
Tylko dobrze, tylko dobrze, tylko

[Interlude]

[Outro]
Buduje miłość, a to buduje Boga, który buduje prowincje
Tworzą się odciski, łamią obietnice
Bo nigdy nie mogłabym trzymać idealnej rzeczy bez niszczenia jej
Co ja sobie myślę? Co to znaczy?
Jak ktokolwiek kiedykolwiek mógłby mnie pokochać?
Porozmawiaj ze swoim facetem*, powiedz mu, że złe wieści nadchodzą


* utwór ma nawiązanie do Biblii i psalmu Jana. „Językiem wychwalamy naszego Pana i Ojca i nim przeklinamy istoty ludzkie, które zostały stworzone na podobieństwo Boga”. Chodzi o człowieczeństwo budowane na podobieństwo nieskazitelności Boga. Człowiek w perspektywie Ashley, chce być tylko kochany, a drogę do miłosierdzia tworzy sobie poprzez spełnianie oczekiwań, które prowadzą do samozniszczenia. Takie wersy jak "Teraz 50 tysięcy kadetów wojennych mogłoby wyczołgać tę małą brunetkę", jest nawiązaniem do zastępów Bożych. Sława, która jest jak cud dla Halsey, jednak jest też jej przekleństwem. Miłość to akceptacja, której ona sama sobie nie może dać. Począwszy od wyjętej z jej życia trucizny i szansy, którą otrzymała od Boga, do rzeczy tak wielkich, jak sięganie do księżyca - jest gwiazdą w filozoficznym kontekście i może chcieć wszystkiego. Tyle, że sama wie, iż jest to nieodpowiednie. Stąd pytania, samozniszczenie, pogubienie i ciągła walka dobra ze złem w jej wnętrzu.