Hatari - Klefi / Samed

Idąc boso
Czuję się uniesiony, godny
Jest mi ciepło, jestem uzdrowiony
Dużo przecierpiałem
Jestem niezłomny, nie pokłonię się

Komora Echa*, zimna i pusta
Gdzie izolacja brzmi samotnie
Wycofany do tej parodystycznej kryjówki
Wycofany do tej parodystycznej kryjówki
Każdy skrzeczy sam na siebie

Po tych cierpieniach
Jestem niezłomny, nie pokłonię się

Marionetki, których myśli składają się ze sceptycyzmu
Zrodzone z siebie
Bezsilnie wygrażają pięściami
Ich ciała bez głowy, zniekształcone, zgniłe

Po tych cierpieniach
Jestem niezłomny, nie pokłonię się
Po tych cierpieniach

Idąć boso
Czuję się uniesiony, godny
Jest mi ciepło, jestem uzdrowiony
Dużo przecierpiałem
A lata mijały
Po tych cierpieniach
Jestem niezłomny, nie pokłonię się

Jestem niezłomny, nie pokłonię się
Jestem niezłomny, nie pokłonię się
Jestem niezłomny, nie pokłonię się

Jestem niezłomny, nie pokłonię się
Jestem niezłomny, nie pokłonię się
Zacząłem i nie skończę
Zostaję i tak po prostu nie zniknę
Jestem godny i nie zostanę wymazany
Jestem godny i nie zostanę wymazany
Jestem niezłomny, nie pokłonię się
Jestem niezłomny, nie pokłonię się

Każdy skrzeczy sam na siebie
Zostaję i nie zniknę
Każdy skrzeczy sam na siebie
Jestem godny i nie zostanę wymazany

Jestem niezłomny, nie pokłonię się

* dosł. miejsce w którym echo odbija się od ścian, miejsce, osoba lub sytuacja która wzmacnia nasze poglądy powtarzając je jak echo