Irena Santor - Z lat dziecinnych

Jest w mym mieście uliczka,
Co nie zmienia się wcale,
Można na niej odnaleźć
Siebie sprzed lat.
Zardzewiała tabliczka
Z trudem da się odczytać,
Lecz nie muszę się pytać,
Wszystko tu znam.
Skrzypiące schody i dzwoniące rynny,
Dziecinnych marzeń niezatarty ślad.

Z lat dziecinnych dom rodzinny,
Jakże inny świat,
Kiedy wszystko jeszcze dziwi,
Tylko bajki są prawdziwe.
Wiek szczęśliwy,
Kiedy wszystko budzi zachwyt,
W oczach dziecka świat.
Na uliczce zawsze młodej,
Pierwszych wzruszeń czuję znów smak,
Nie potrafię stąd już odejść,
Aż nie znajdę siebie sprzed lat.

Jest w mym mieście uliczka,
Coraz mniejsza i cichsza,
Ale sercu najbliższa
Odkąd ją znam.
Na podwórzu kapliczka,
Czasu wojny pamiątka,
Której nikt nie dogląda,
Inny jest świat.
Nie mija tylko lat dziecinnych pamięć,
I pierwszych wzruszeń niezatarty ślad.

Z lat dziecinnych dom rodzinny,
Jakże inny świat,
Kiedy wszystko jeszcze dziwi,
Tylko bajki są prawdziwe.
Wiek szczęśliwy,
Kiedy wszystko budzi zachwyt,
W oczach dziecka świat.
Na uliczce zawsze młodej,
Pierwszych wzruszeń czuję znów smak,
Nie potrafię stąd już odejść,
Aż nie znajdę siebie sprzed lat.