Jan Kaczmarek - Pełnym głosem

Chociaż prawdy tej niezwykle trudno dociec
każde zwierzę gada czasem ludzkim głosem.
Czy to będzie koza, nutria, słoń czy krowa
Czy poczciwa nasza świnia futerkowa.
Raz do roku a szczególnie w czasie świąt
Zwierzę zbierze się popełnić taki błąd!
Osioł, kuna, wół czy baran
Krowa, gepard, kapihara
I Zwierzna cała płowa
Wykrzykuje ludzkie słowa!
Skończmy się naiwnie łudzić
Tam niejeden dziki zwierz
Wyzywany jest od ludzi
Kura, żaba i jeż, też!
Tak gdakając i kumkając bardzo łatwo
Coś przypadkiem nieostrożnie można chlapnąć
No a życie przekonuje rychło o tym
Że milczenie, nie paplanie, bywa złotem!
Człek podsłucha, a że sprytny bądź co bądź
Może sobie z inwentarza przykład wziąć!
Wtedy baca, stróż czy juhas
Młynarz, stolarz, nawet kucharz
W czułych chwilach tkliwych zwierzeń
Zachowuje się jak zwierzę,
I przez prostą analogię pełną gębą w głos się drze
Używając słówek: wole,
Ole, małpo, tchórzu, psie!
To przesłanie nie za mądre nie za mocne
Aktualne zwłaszcza w wigilijną nockę
Gdy już sobie pogawędzisz z bydlątkami
To przynajmniej trzymaj język za zębami!