Jaromír Nohavica - Buď vitan

Witamy cię między swymi
moje klucze teraz są kluczami twymi
nad górami pustułka lata
ściemniało się a już świta
Bądź przywitan* bądź przywitan

Na barokowej ratuszowej wieży
godziny mijają powoli
przez rynek kioskarka idzie
z gazetą nad głową
na wystawie księgarni
mały Bobesz* piegów pełno ma
a pod fontanną stoją dwaj huzarzy na koniach

Maruszka Kralowa żyje, jest zdrowa
i czterech chłopców ma
dziadek Grzybek wciąż jeszcze postękuje
jeśli cię to interesuje
z gimnazjum zrobili sąd
do siedziby Sokoła doprowadzili prąd
a poza tym nie mogłem o tobie
kolego zapomnieć

Witamy cię, witamy cię między swymi
moje klucze teraz są kluczami twymi
nad górami pustułka lata
ściemniało się a już świta
Bądź powitan bądź powitan bądź prowitan
bądź powitan bądź prowitan

Witamy cię między swymi
moje klucze teraz są kluczami twymi
nad górami pustułka lata
ściemniało się a już świta
Bądź przywitan bądź przywitan

Zdejmij swój płaszcz
Bodeńskim Jeziorem jest zroszony
na twoją cześć zabiłem prosię
a teraz je sobie razem zjemy
wina nakupiłem że hej
rób co chcesz milcz lub opowiadaj
w najgorszym razie znów się pobijemy

Znaczyłem każdy rok
na odrzwiach jako jeden karb
wszystko to poszło jakby w bok
wierzyłem wszak że będzie lepiej
na pakę zasłużyli sobie - fakt
ci co nam tak zepsuli świat
ale, żeś wrócił, najważniejsze jest i tak
Witamy cię witamy cię między swymi


* W 1988 roku wyszła ponownie wydana w 1931 roku po raz pierwszy powieść Josefa Věromíra Plevy o małym chłopcu, który poznaje niesprawiedliwość świata. Okładka tego wydania ukazuje rumianą, piegowatą buźkę.