Jaromír Nohavica - Je ti to líto

ŻAL CI
Jesień już i lato swój zamknęło kram
Z twego sadu jabłka kradną chłopcy
Na dwóch stołkach siedzisz, a na każdym sam
Gdy zawodzisz, to swych bliskich, a nie obcych
Kołysze niebo się jak co dnia
Na plecach kropla wstydu chłodna
I w lustrze trudno siebie poznać
A z Boga został bożek
Do studni na obrzeżu lasu
Wpada wiadro czasu
A z atutowych asów
Ostał się rożek
I teraz żal ci
Teraz żal ci

Znów pasterze krów palą w polu łęt
Grają w karty przy swych ogniskach
Mały byłeś gdy w nocy bardzo bałeś się
Że nietoperze krew ci mogą wyssać
Ale nikt ci nie powiedział
Że blask oczu co cię w mroku śledzą
Nie jest chmarą nietoperzą
Tylko niebem pełnym gwiazd
A ty kryjąc się pod kocem
W kącie w mroczne noce
Krzyczałeś w ciemność całym głosem:
Tu nie złapią nas!
A teraz żal ci
Teraz żal ci

Nie odpuszcza ci stary gliniarz czas
Wciąż nie boli mniej ta rana cięta
It's been a hard day's night z kasety nadal grasz
Nikt z młodych tego nie pamięta
Wszystkie noce tak niezmienne
Czarne, nadaremne
Odlatuje już jesiennie
W kluczu dzień za dniem
Życie trwa tylko chwilę
Co przyjdzie to odpłynie
A to wszystko co przeżyłeś
To był sen
I teraz żal ci
Teraz żal ci
Tłum .Tomasz Borkowski