Jeanette Dimech - Porque te vas

Przepiękna piosenka i jeszcze piękniejsza Jeanette

Ach ten głos, jedyny taki, niepowtarzalny, miękki jak jedwab, jak delikatny powiew ciepłego letniego wiatru nocą na egzotycznej plaży... Zakochałem się...

Utwór znacznie starszy ode mnie, ale piękny i ponadczasowy. Z ciekawostek - nie tylko Carlos Saura wykorzystał ten utwór kreatywnie. Jarosław Grzędowicz, nasz mistrz fantastyki, zainspirował się nim pisząc "Pana lodowego ogrodu". Utwór stał się kanwą do stworzenia świata rządzonego przez Passinarię Callo, krainy snu ( Zasną w półcieniu latarni/Wszystkie niedopowiedziane rzeczy pójdą spać), czegoś na kształt sennej Narnii "na kwasie", nieco upiornej, zmutowanej, będącej metaforą tego za czym tęsknimy, ale też od czego chcemy uciec. Świata, który miał być lepszy, ale wyszło ale zwykle, albo nawet gorzej. Jedyny spokój i ukojenie przynosi ta piosenka, która w tym świecie jest modlitwą. Ale co jam Wam będę spoilerować... Poczytajcie sobie. Warto. Kruki też są, ale nie te od Saury, tylko od Alana Edgara Poe (Kruk/The Raven). Osobiście wolę Never Moore'a od starych bab-kruków Saury. Ma charrrakrerrrr.

Po raz pierwszy usłyszałam, kiedy byłam w siódmej klasie w filmie "Nakarmić kruki". Od razu mnie zachwyciła i do dziś jest jedną z moich najbardziej ulubionych.

Dobry kawałek. xD