Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Joris
Joris - Im Schneckenhaus
Im Schneckenhaus
Tekst dodał(a): Humbuk
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Humbuk
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): ballack20
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Ich hab kein Mitleid für mich selbst, viel zu selten für dich.
Die letzte Brücke gesprengt, die letzte Grenze in Sicht.
Zwischen Hunderten von Leuten, fühl mich trotzdem allein,
Steh in unsichtbaren Mauern, zwar geborgen, doch klein,
bin verloren im Sein.
Vor fünf Minuten gekommen, fühl ich mich eigentlich nach gehen.
Den blöden Job nicht bekommen, doch eigentlich wollt ich nur den.
Vermiss im Winter die Wärme und im Sommer den Schnee.
Fällt mir fast nicht mehr auf, wenn ich im Sonnenschein geh, im Sonnenschein steh.
Wenn der Himmel bricht, mir so vieles verspricht.
Kommt der Zweifel in mir, ich hab's erlebt, ich war schon hier.
Und wenn's am schönsten ist, ich nichts mehr vermiss,
dann nehm ich Reißaus und reiß aus.
Ich bin viel zu träge, trotzdem lauf ich zu schnell.
Bin im Tag reichlich dunkel, in der Nacht viel zu hell.
Ich hab noch so viel zu sagen, indes find ich kein Wort.
Will doch nur noch nach Hause und es trägt mich weit fort, nur weiter hinfort.
Wenn der Himmel bricht, mir so vieles verspricht.
Kommt der Zweifel in mir, ich hab's erlebt, ich war schon hier.
Und wenn's am schönsten ist, ich nichts mehr vermiss,
dann nehm ich Reißaus und reiß aus.
Jetzt steht meine Welt still, seit Donnerstagabend.
Bitte öffne die Augen und nimm mich in' Arm.
Atemmaschine und Herzgerät,
plötzlich hat die Welt für dich zu schnell gedreht.
Aufwärts, in ein unbekanntes Land.
Und was wichtig schien, hab das niedergeschrieben.
Fühlt' mich so oft in Not, schau ich zurück, lach' ich mich tot.
Weil's mich selbst auffrisst, ich dich so vermiss.
Glaub's mir, das ist es nicht wert.
Wenn's am schönsten ist und du nichts mehr vermisst,
dann mach die Augen auf.
Die letzte Brücke gesprengt, die letzte Grenze in Sicht.
Zwischen Hunderten von Leuten, fühl mich trotzdem allein,
Steh in unsichtbaren Mauern, zwar geborgen, doch klein,
bin verloren im Sein.
Vor fünf Minuten gekommen, fühl ich mich eigentlich nach gehen.
Den blöden Job nicht bekommen, doch eigentlich wollt ich nur den.
Vermiss im Winter die Wärme und im Sommer den Schnee.
Fällt mir fast nicht mehr auf, wenn ich im Sonnenschein geh, im Sonnenschein steh.
Wenn der Himmel bricht, mir so vieles verspricht.
Kommt der Zweifel in mir, ich hab's erlebt, ich war schon hier.
Und wenn's am schönsten ist, ich nichts mehr vermiss,
dann nehm ich Reißaus und reiß aus.
Ich bin viel zu träge, trotzdem lauf ich zu schnell.
Bin im Tag reichlich dunkel, in der Nacht viel zu hell.
Ich hab noch so viel zu sagen, indes find ich kein Wort.
Will doch nur noch nach Hause und es trägt mich weit fort, nur weiter hinfort.
Wenn der Himmel bricht, mir so vieles verspricht.
Kommt der Zweifel in mir, ich hab's erlebt, ich war schon hier.
Und wenn's am schönsten ist, ich nichts mehr vermiss,
dann nehm ich Reißaus und reiß aus.
Jetzt steht meine Welt still, seit Donnerstagabend.
Bitte öffne die Augen und nimm mich in' Arm.
Atemmaschine und Herzgerät,
plötzlich hat die Welt für dich zu schnell gedreht.
Aufwärts, in ein unbekanntes Land.
Und was wichtig schien, hab das niedergeschrieben.
Fühlt' mich so oft in Not, schau ich zurück, lach' ich mich tot.
Weil's mich selbst auffrisst, ich dich so vermiss.
Glaub's mir, das ist es nicht wert.
Wenn's am schönsten ist und du nichts mehr vermisst,
dann mach die Augen auf.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieNie ma współczucia dla siebie samego
I zbyt rzadko mam współczucie dla Ciebie
Wysadziłem już ostatni most
Na horyzoncie widzę ostatnią granicę
Mimo, że jestem wśród tysięcy ludzi, czuję się samotny
Stoję pomiędzy niewidzialnymi murami
Co prawda bezpieczny, ale mały
Jestem zagubiony w istnieniu
Przyszedłem dopiero 5 minut temu
A już najchętniej wróciłbym z powrotem
Nie dostałem tej głupiej pracy
A tak właściwie to tylko ją chciałem
Zimą tęsknie za słońcem, a latem za śniegiem
Prawie nigdy nie zauważam, kiedy idę w świetle słońca
Kiedy stoję w świetle słońca
Kiedy niebo pęka i tak wiele mi obiecuje
Pojawiają się we mnie wątpliwości
Już to przeżyłem, już tu kiedyś byłem
I gdy nadchodzi to najpiękniejsze uczucie
Gdy za niczym już nie tęsknię
To uciekam i rozrywam wszystko
Jestem zbyt ociężały, a mimo to biegnę tak szybko
W dzień jestem niesamowicie ciemny, w nocy zbyt jasny
Mam tak wiele do powiedzenia, jednak brakuje mi słów
Chcę już tylko wrócić do domu, ale coś pcha mnie naprzód
Dalej w nieznane
Kiedy niebo pęka i tak wiele mi obiecuje
Pojawiają się we mnie wątpliwości
Już to przeżyłem, już tu kiedyś byłem
I gdy nadchodzi to najpiękniejsze uczucie
Gdy za niczym już nie tęsknię
To uciekam i rozrywam wszystko
Teraz mój świat okryty jest ciszą, od czwartkowego wieczoru
Proszę otwórz oczy i weź mnie w swoje ramiona
Maszyna do oddychania i sprzęt do bicia serca
Nagle świat zaczął się dla Ciebie zbyt szybko kręcić
Przed siebie, do nieznanej krainy
I to co wydawało się ważne, spisałem na kartce
Tak często czuję, że jestem w tarapatach
Jednak spoglądam za siebie i wyśmiewam się na śmierć
Co mnie najbardziej pożera, to to że tak za Tobą tęsknie
Uwierz mi, to nie jest tego warte
I gdy nadchodzi to najpiękniejsze uczucie
Gdy za niczym już nie tęsknisz
To otwórz oczy
I zbyt rzadko mam współczucie dla Ciebie
Wysadziłem już ostatni most
Na horyzoncie widzę ostatnią granicę
Mimo, że jestem wśród tysięcy ludzi, czuję się samotny
Stoję pomiędzy niewidzialnymi murami
Co prawda bezpieczny, ale mały
Jestem zagubiony w istnieniu
Przyszedłem dopiero 5 minut temu
A już najchętniej wróciłbym z powrotem
Nie dostałem tej głupiej pracy
A tak właściwie to tylko ją chciałem
Zimą tęsknie za słońcem, a latem za śniegiem
Prawie nigdy nie zauważam, kiedy idę w świetle słońca
Kiedy stoję w świetle słońca
Kiedy niebo pęka i tak wiele mi obiecuje
Pojawiają się we mnie wątpliwości
Już to przeżyłem, już tu kiedyś byłem
I gdy nadchodzi to najpiękniejsze uczucie
Gdy za niczym już nie tęsknię
To uciekam i rozrywam wszystko
Jestem zbyt ociężały, a mimo to biegnę tak szybko
W dzień jestem niesamowicie ciemny, w nocy zbyt jasny
Mam tak wiele do powiedzenia, jednak brakuje mi słów
Chcę już tylko wrócić do domu, ale coś pcha mnie naprzód
Dalej w nieznane
Kiedy niebo pęka i tak wiele mi obiecuje
Pojawiają się we mnie wątpliwości
Już to przeżyłem, już tu kiedyś byłem
I gdy nadchodzi to najpiękniejsze uczucie
Gdy za niczym już nie tęsknię
To uciekam i rozrywam wszystko
Teraz mój świat okryty jest ciszą, od czwartkowego wieczoru
Proszę otwórz oczy i weź mnie w swoje ramiona
Maszyna do oddychania i sprzęt do bicia serca
Nagle świat zaczął się dla Ciebie zbyt szybko kręcić
Przed siebie, do nieznanej krainy
I to co wydawało się ważne, spisałem na kartce
Tak często czuję, że jestem w tarapatach
Jednak spoglądam za siebie i wyśmiewam się na śmierć
Co mnie najbardziej pożera, to to że tak za Tobą tęsknie
Uwierz mi, to nie jest tego warte
I gdy nadchodzi to najpiękniejsze uczucie
Gdy za niczym już nie tęsknisz
To otwórz oczy
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Joris Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
Joris |
| Rok wydania: |
2014 |
| Wykonanie oryginalne: |
Joris |
| Covery: |
Gentleman |
| Płyty: |
Im Schneckenhaus |
Komentarze (0):