Kalafina - Signal

Czy cokolwiek rzeczywiście
Może natychmiastowo rozpaść się w taki sposób?
Nawet jeśli moje marzenia natychmiast obumrą
Zapewne obrócę to w żart
Czym jest to, co pozostaje w tyle?
To prawda,
Coś, co podniosłam
Z drogi, którą nadeszłam
To sygnał, który wciąż mnie dusił

Muszę iść
Wierzyć dalej

Skoro nieskończony gniew
Wczoraj palił się we mnie
Powinnam była spodziewać się, że znów wróci
Ostrzę klucz najmocniej jak potrafię
Dopóki nie wydziela zapachu ognia
To, czy sobie wybaczę
Nie ma żadnego znaczenia
Moje serce, które całkowicie zardzewiało
Nie daje mi wystarczającej liczby odpowiedzi
Więc gniewam się dalej

Błękit nieba
Opada do morza,
A na wzgórzu,
Gdzie wieje zmierzający daleko wiatr, niosący deszcz,
Lśni srebrna chmura, którą wzywam
I zaczynam śpiewać
Swym zużytym głosem

[Ah ah a-ah
Ito isto iya
Ito ah ah
Ito isto iya
(Misti sontia)
Ah ito iyara
Mistia sito
Sorta]

Któregoś dnia...

(Muszę iść
Wierzyć dalej)

Jeśli takie jest właśnie uczucie, które towarzyszy mi przy płaczu
Nie ma znaczenia, jeśli pozwolę wydostać się moim uczuciom
Jeśli spróbowałabym upaść
Krok po kroku
Czy byłabym w stanie się ruszyć?
Nie ma znaczenia, czy cokolwiek pozostanie
Z nocy, podczas której uciekłam
Od światła, które ledwo trzymałam w dłoniach
Nie wybaczę sobie